Jan Kaczkowski (farmaceuta)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
Jan Kaczkowski (ur. 26 stycznia 1907 w Skaryszewie, zm. 3 lipca 2013 we Wrocławiu) − polski farmaceuta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jan Kaczkowski urodził się 26 stycznia 1907 roku[1] w Skaryszewie jako najstarszy z piątki rodzeństwa. W latach 1919−1929 uczył się w Gimnazjum i Liceum im. Jana Kochanowskiego[2], a w 1933 roku ukończył Oddział Farmaceutyczny Uniwersytetu Poznańskiego[3]. W latach 1932–1933 był asystentem na Uniwersytecie Poznańskim[2], a następnie podjął pracę jako farmaceuta w aptece w Kutnie. Wybuch II wojny światowej zastał go w tym właśnie mieście, a już 10 września apteka została zniszczona przez bomby w czasie niemieckiego nalotu na miasto. W połowie października ewakuował się z Kutna w obawie przed prześladowaniami ze strony okupanta i wyjechał do Warszawy w poszukiwaniu pracy. Ostatecznie znalazł pracę jako farmaceuta w Łukowie, u innego wysiedlonego mieszkańca Wielkopolski[3].
W początkach 1940 roku otrzymał kilka ofert pracy w innych aptekach, zdecydował się wówczas wybrać tę z Wierzbnika-Starachowic koło Radomia i pracował w niej do końca 1941 roku. Pod koniec stycznia 1942 roku wyjechał do Przemyśla, uciekając w ten sposób przed wezwaniem do wyjazdu do pracy w Niemczech. Luźno współpracował z Armią Krajową, głównie dostarczając leki lub pomagając w ukrywaniu ludzi[3].
W aptece w Przemyślu pracował także po wojnie, aż do jej nacjonalizacji w styczniu 1951 roku. Po nacjonalizacji apteki został zatrudniony w rzeszowskim oddziale wojewódzkim Centrali Aptek Społecznych w Przemyślu. W tej instytucji Kaczkowski pracował aż do jej likwidacji w 1956 roku, po czym powrócił do pracy kierownika, a potem zastępcy kierownika apteki. W czerwcu 1960 roku przeniósł się z rodziną do Wrocławia, gdzie objął kierownictwo apteki na Brochowie[3] i pracował w niej aż do przejścia na emeryturę w 1979 roku[4]. We Wrocławiu spędził resztę życia zawodowego, mieszkał tam też na emeryturze[2].
Z okazji setnych urodzin został przez Dolnośląską Radę Aptekarską we Wrocławiu uhonorowany tytułem honorowego członka samorządu aptekarskiego oraz odznaczony Złotą Odznaką tej organizacji[1].
Zmarł 3 lipca 2013 roku we Wrocławiu, pochowany na cmentarzu parafialnym na Skowroniej Górze przy ul. Działkowej[5].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty, miał synów Andrzeja i Adama oraz córkę Ewę[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zbigniew Solarz: Setna rocznica urodzin nestora aptekarzy, magistra farmacji Jana Kaczkowskiego.. Naczelna Izba Aptekarska, 2007-01-27. [dostęp 2013-07-06]. (pol.).
- ↑ a b c Absolwent liceum Kochanowskiego w Radomiu ma 106 lat!. 2013-02-01. [dostęp 2013-07-06]. (pol.).
- ↑ a b c d Jan Kaczkowski, Zbigniew Solarz: Ballada o życiu Pana Aptekarza. Naczelna Izba Aptekarska. [dostęp 2013-07-06]. (pol.).
- ↑ Tomasz Frąckowiak, Magdalena Wnuk-Olenicz: Wrocław dziękuje stulatkom - Jan Kaczkowski. [w:] Ludzka Sprawa [on-line]. 2008-08-05. [dostęp 2013-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (pol.).
- ↑ Zmarł nestor wrocławskich aptekarzy Jan Kaczkowski. [w:] Gazeta Wyborcza Wrocław [on-line]. Agora SA, 2013-07-06. [dostęp 2013-07-06]. (pol.).
- ↑ Wspomnienia nestora polskiej farmacji Jana Kaczkowskiego. Dolnośląska Izba Aptekarska, 2007. [dostęp 2013-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wspomnienia nestora polskiej farmacji Jana Kaczkowskiego. Dolnośląska Izba Aptekarska, 2007. [dostęp 2013-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).