Jan Szczygieł (major)

Jan Szczygieł
	; Jan Szczygieł
	major
Data urodzenia	28 października 1902
Data i miejsce śmierci	24 czerwca 1991 ; Braniewo
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; ludowe Wojsko Polskie
Formacja	Korpus Ochrony Pogranicza; Wojska Ochrony Pogranicza
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (front wschodni: bitwa pod Lenino)
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Szczygieł (ur. 28 października 1902, zm. 24 czerwca 1991 w Braniewie) – major Wojska Polskiego, uczestnik I i II wojny światowej, odznaczony Orderem Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brał udział już w I wojnie światowej. W okresie międzywojennym służył w Wojsku Polskim. W latach 1927–1938 był instruktorem w Centrum Wyszkolenia Korpusu Ochrony Pogranicza. Po wybuchu II wojny światowej był dowódcą kompanii 134 pułku piechoty, stacjonującego w okolicach Łomży. Deportowany został do gułagu w Komijskiej Autonomicznej SRR, częstego obszaru deportacji na mapie radzieckiego systemu obozów (część ówczesnych obozów funkcjonuje do dziś jako więzienia lub kolonie karne). Pracował tam przy wyrębie lasu i spławie drzew. Gdy po ataku Niemiec na Związek Sowiecki w 1941 roku rozpoczęto formowanie polskich oddziałów, zgłosił się do rekrutacji. Dostał przydział do 1. Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki dowodzonej przez, wówczas pułkownika, Zygmunta Berlinga. Brał udział w bitwie pod Lenino, w czasie której doznał poważnych obrażeń prawej ręki oraz lewej nogi. Miał dużo szczęścia, iż trafił do szpitala w Moskwie. Po pobycie w nim został, z niepełnosprawną ręką, skierowany do Lublina, w którym objął funkcję instruktora. W 1945 przyjechał do Olsztyna, na tzw. Ziemie Odzyskane. Służył w Wojskach Ochrony Pogranicza. Od 1947 mieszkał w Braniewie, wówczas przeszedł na emeryturę.

W 1948 był przewodniczącym braniewskiego koła Związku Inwalidów Wojennych RP Okręgu Olsztyńskiego^[1].

Zmarł 24 czerwca 1991 roku. Pochowany został na cmentarzu komunalnym położonym przy ul. Elbląskiej. Nie miał rodziny^[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony został m.in.^[2]:

Orderem Virtuti Militari
Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
Krzyżem Walecznych
Srebrnym Medalem „Zasłużonym na Polu Chwały”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Gołota, Janusz Związek Inwalidów Wojennych RP w okręgu olsztyńskim w latach 1945–1950 Komunikaty Mazursko-Warmińskie 4, 399–424 2008
↑ ^a ^b W 51. rocznicę zwycięstwa nad faszyzmem (P.B.) [w:] IKAT. Ilustrowany Kurier Terenowy, nr 20, 15.05.1996 r., s. 3

[1] Gołota, Janusz Związek Inwalidów Wojennych RP w okręgu olsztyńskim w latach 1945–1950 Komunikaty Mazursko-Warmińskie 4, 399–424 2008

[:0-2] W 51. rocznicę zwycięstwa nad faszyzmem (P.B.) [w:] IKAT. Ilustrowany Kurier Terenowy, nr 20, 15.05.1996 r., s. 3

[1]

[2]