Jealous Guy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jealous Guy
Wykonawca singla
z albumu Imagine
John Lennon
Strona B

Going Down on Love

Wydany

NED FRA: 1981
GBR: 18 listopada 1985
USA: 3 października 1988

Nagrywany

maj–czerwiec 1971

Gatunek

rock, pop
styl: soft rock

Długość

4:14

Wydawnictwo

Parlophone

Producent

John Lennon, Yōko Ono, Phil Spector

Format

7", 12"

Autor

John Lennon

Singel po singlu
Every Man Has a Woman Who Loves Him
(1984)
„Jealous Guy”
(1985)

Jealous Guyballada[1] soft rockowa[2] napisana i nagrana przez eks-Beatlesa Johna Lennona, która pierwotnie znalazła się na albumie artysty Imagine, wydanym w roku 1971[3]. Spośród piosenek Lennona ten utwór jest jednym z najczęściej nagrywanych przez innych muzyków[4]. Najbardziej znaną wersją jest aranżacja brytyjskiego zespołu Roxy Music. W trzy miesiące po tragicznej śmierci Lennona ich cover dotarł na szczyt brytyjskiej[5] i australijskiej[6] listy przebojów, natomiast w innych europejskich krajach znalazł się w pierwszej dziesiątce notowań[7].

Geneza utworu[edytuj | edytuj kod]

Początki dzieła Lennona sięgają podróży Beatlesów do Indii, gdzie muzycy brali udział w wykładzie prowadzonym przez guru duchowego Maharishi Mahesh Yogi, którego tematem był „syn matki natury”. To wydarzenie zainspirowało Paula McCartneya i Johna Lennona do napisania piosenek poruszających ten sam temat. Kompozycja McCartneya „Mother Nature's Son” znalazła się na albumie The Beatles (Biały Album), natomiast utwór Lennona „Child of Nature” został pominięty. Jednak w maju 1968 roku w domu George’a Harrisona (angielskie Esher) nagrano wersje demo obu piosenek. Na demówce Lennon zdublował wokal i grę na gitarze akustycznej. Później podczas sesji Get Back muzyk ponownie nagrał utwór[8]. Ostatecznie słowa zostały zmodyfikowane, czego owocem był utwór „Jealous Guy”.

Trzy nagrania „Child of Nature” są obecnie znane. Pierwszym jest demo zarejestrowane w domu Harrisona w 1968 roku. Drugie to aranżacja kolaboracyjna – gdzie George śpiewa w tle – nagrana w Twickenham Film Studios 2 stycznia 1969 roku, natomiast trzeci materiał utrwalono w studio Apple’a 24 stycznia. Urywek chórków z drugiej sesji nagraniowej znalazł się na bonusowej płycie Fly on the Wall dołączonej do Let It Be… Naked[8].

W utworze „Jealous Guy” na gitarze basowej zagrał Klaus Voormann, kolega Beatlesów z czasów, gdy kwartet przebywał w niemieckim Hamburgu[9].

Wydania[edytuj | edytuj kod]

Za życia Lennona utwór nie został wydany na singlu[10].

Blisko 5 lat po zamordowaniu Lennona przez szaleńca, wytwórnia Parlophone wydała na rynku brytyjskim singiel z utworem (nr kat. R-6117). Na stronie B małej płyty znalazła się piosenka „Going Down on Love”, która pochodzi z solowego albumu Johna Walls and Bridges (1974)[11]. „Jealous Guy” nagrany przez Lennona dotarł do pozycji 65. na brytyjskich listach przebojów[5].

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

W sesji nagraniowej utworu „Jealous Guy” z albumu Imagine wzięli udział[12]:

Teledysk[edytuj | edytuj kod]

W 1971 roku zrealizowano wideoklip do piosenki. Na filmie widać z lotu ptaka Johna i Yoko wędrujących z ich posiadłości w Tittenhurst Park do pobliskiego jeziora, gdzie wchodzą do łódki wiosłowej[13].

Listy przebojów[edytuj | edytuj kod]

Rok Kraj Lista Pozycja
1985 Wielka Brytania UK Singles Chart 65[5]
1988* Wielka Brytania UK Singles Chart 45[14]
1988 Stany Zjednoczone Billboard Hot 100 80[15]

* Wydanie singla z 1988 roku było 3-ścieżkowe – zawierało utwory Imagine/Happy Xmas (War Is Over)/Jealous Guy.

Wersja Roxy Music[edytuj | edytuj kod]

Jealous Guy
Wykonawca singla
Roxy Music
Strona B

„To Turn You On”

Wydany

GBR: luty 1981

Gatunek

pop
styl: synth pop

Długość

6:10

Wydawnictwo

Polydor/E.G.

Producent

Bryan Ferry, Rhett Davies

Singel po singlu
In the Midnight Hour
(1980)
„Jealous Guy”
(1981)
More Than This
(1982)

Po tragicznej śmierci Lennona pod koniec 1980 roku, podczas niemieckiego tournée Roxy Music włączyło do swojej setlisty koncertowej własną wersję utworu eks-Beatlesa, którą nagrali i następnie wydali w marcu 1981 roku[16]. Na stronie B singla wydanego przez wytwórnię Polydor znalazła się piosenka „To Turn You On”[17]. Cover utworu Lennona był jedynym numerem 1 brytyjskiego zestawienia dla formacji Roxy Music, zostając na szczycie listy przez dwa tygodnie w marcu 1981 roku[18]. Wersja zespołu Roxy Music pojawia się na wielu kompilacjach formacji, a także na składankach obejmujących lata 80., jednakże nie zawsze w pełnej wersji[19].

Listy przebojów[edytuj | edytuj kod]

Kraj Lista (1981) Pozycja
Szwajcaria Schweizer Hitparade 4[20]
Niemcy Media Control Charts 19[21]
Austria Ö3 Austria Top 40 6[22]
Holandia Single Top 100 10[23]
Belgia Ultratop 50 (Flandria) 5[24]
Norwegia VG-Lista 6[25]
Wielka Brytania UK Singles Chart 1[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Neal Ronaghan: John Lennon Songs Hitting Rock Band Music Store. nintendoworldreport.com, 2010-10-25. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  2. John Lennon – Jealous Guy. discogs.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  3. Jealous Guy by John Lennon. secondhandsongs.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  4. Jealous Guy – Versions. secondhandsongs.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  5. a b c d Albums and Singles for ‘JEALOUS GUY’. officialcharts.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  6. David Kent: Australian Chart Book 1970–1992. 1993. ISBN 0-646-11917-6.
  7. Roxy Music – Jealous Guy. swisscharts.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  8. a b Child Of Nature. beatlesbible.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  9. Jealous Guy by John Lennon. songfacts.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  10. John Lennon – Jealous Guy. discogs.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  11. John Lennon – Walls And Bridges. discogs.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  12. Jealous Guy. beatlesbible.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  13. Linda Serck: Beatle John Lennon’s time at Tittenhurst Park in Ascot. bbc.co.uk, 2011-05-11. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  14. Dafydd Rees, Luke Crampton: Q ROCK stars encyclopedia. Londyn: Dorling Kindersley, 1999, s. 589. ISBN 0-7513-1113-8.
  15. John Lennon Artist Biography by Stephen Thomas Erlewine. allmusic.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  16. Jo Rice: The Guinness Book of 500 Number One Hits. Enfield (Middlesex): Guinness Superlatives Ltd., 1982, s. 212. ISBN 0-85112-250-7.
  17. Roxy Music – Jealous Guy. discogs.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  18. ROXY MUSIC. officialcharts.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  19. Roxy Music Jealous Guy – Overview. allmusic.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  20. Roxy Music – Jealous Guy. hitparade.ch. [dostęp 2014-08-18]. (niem.).
  21. Roxy Music, Jealous Guy. officialcharts.de. [dostęp 2014-08-18]. (niem.).
  22. ROXY MUSIC – JEALOUS GUY (SONG). austriancharts.at. [dostęp 2014-08-18]. (niem.).
  23. ROXY MUSIC – JEALOUS GUY (NUMMER). dutchcharts.nl. [dostęp 2014-08-18]. (niderl.).
  24. Roxy Music – Jealous Guy. ultratop.be. [dostęp 2014-08-18]. (niderl.).
  25. Jealous Guy på VG-lista Topp 20 Låt. lista.vg.no. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)]. (norw.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]