Jerzy Maciejewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Konrad Maciejewski
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1899
Warszawa

Data śmierci

6 lipca 1973

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

19 Pułk Piechoty Odsieczy Lwowa, 2 Dywizja Strzelców Pieszych

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska, wojna polsko-bolszewicka, II wojna światowa

Późniejsza praca

redaktor, pisarz

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Srebrny Wawrzyn Akademicki

Jerzy Konrad Maciejewski (ur. 22 stycznia 1899 w Warszawie, zm. 6 lipca 1973) – polski publicysta, pisarz, kronikarz, fotograf, żołnierz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Konrada i Marii z d. Rudolf. W latach poprzedzających I wojnę światową wraz z rodzicami przebywał w Mariupolu, gdzie ukończył szkołę podstawową i do 1913 chodził do gimnazjum. 21 listopada 1918 wstąpił na ochotnika do tworzącego się wojska polskiego (I Warszawskiego Ochotniczego Batalionu „Odsieczy Lwowa”). Od 1919 już jako żołnierz 19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej, w 1920 uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu działań wojennych w marcu 1921 wystąpił z armii. Prowadził bardzo dokładny dziennik wydarzeń z tego okresu (wydany w okresie powojennym) oraz napisał powieści oparte na swych zapiskach pt. „Pograniczne ogniska” (1928) oraz „Złota kotwica” (1938) wydane w okresie międzywojennym.

Brał udział w kampanii wrześniowej w czasie II wojny światowej. Potem przez Zaleszczyki dostał się do Rumunii, a następnie przez Grecję dotarł do Francji. Tam został żołnierzem 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Po klęsce Francji w czerwcu 1940, wraz żołnierzami dywizji przekroczył granicę Szwajcarii i został internowany[1]. Przebywał tam do 1945. W tym czasie prowadził bardzo regularną korespondencję z oflagu ze swoją rodziną z Krakowa. Zbiór listów zachował się w całości w kilku obszernych teczkach. Po zakończeniu wojny wyjechał do Szkocji, gdzie wraz z całą dywizją przeszedł demobilizację[1].

W latach 1946–1948 Maciejewski pełnił funkcję redaktora „Wieczoru Warszawy” (dodatku do „Życia Warszawy”. W 1949 był redaktorem „Polski Zbrojnej”.

18 listopada 2016, w warszawskiej Galerii Kordegarda miał miejsce wernisaż wystawy fotografii z lat 40. i 50. autorstwa Jerzego Konrada Maciejewskiego[2].

Spuścizna Jerzego Konrada Maciejewskiego znajduje się w Archiwum Ośrodka KARTA[3].

Był mężem Erny Emmy z d. Klikar (1897–1975). Oboje są pochowani na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie (sektor Al65-1-106)[4].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • „Pograniczne ogniska” – powieść
  • „Złota kotwica” – powieść
  • „Siedem opowieści: cykl nowel z życia żołnierskiego”
  • „Dzienniki”

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nota biograficzna. Jerzy Maciejewski. strona internetowa. [dostęp 2017-10-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)]. (pol.).
  2. Mazowiecka prowincja na fotografiach Jerzego Konrada Maciejewskiego [POSŁUCHAJ] – RDC, „RDC” [dostęp 2017-06-28] (pol.).
  3. l, Fotokarta / Nasze zbiory / Kolekcje / OK_1013_Maciejewski_Jerzy_Konrad [online], foto.karta.org.pl [dostęp 2017-09-07] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-07] (pol.).
  4. GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2020-05-09].
  5. M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy K. Maciejewski, Zawadiaka. Dzienniki frontowe 1914–1920, wyd. Ośrodek KARTA, Warszawa 2015.
    • Chłopi, rolnicy, włościanie. Fotografie Jerzego Konrada Maciejewskiego z lat 40. i 50. XX wieku, red. K. Andrzejewska-Batko, J. Łuba, wyd. Ośrodek KARTA, Warszawa 2016.
    • Za chlebem. (Polacy nad Morzem Azowskim 1903–13), „Karta” nr 73/2012.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]