Jerzy Rapf (inżynier)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Rapf
Jan Jerzy Rapf
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1846
Sanok

Data i miejsce śmierci

1904
Czerniowce

Narodowość

austriacka, polska

Alma Mater

Akademia Techniczna we Lwowie

Rodzice

Jerzy, Józefa

Dzieci

Tadeusz, Jan

Krewni i powinowaci

Karolina, Henryka, Karol, Józefa, August, Leontyna, Julia, Maria, Edmund, Franciszek, Kornel (rodzeństwo)

Jerzy Rapf, właściwie Jan Jerzy Rapf[a] (ur. 25 lutego 1846 w Sanoku, zm. 1904 w Czerniowcach) – polski inżynier.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się jako Jan Jerzy Rapf urodził się 25 lutego 1846[1][2]. Był synem Jerzego (zm. 1874, lekarz[3]) i Józefy (1909-1891, nauczycielka[4])[1]. Jego rodzice pochodzili z okolic Wiednia, w 1832 z polecenia cesarza Franciszka I zostali przesiedleni wspólnie z 10 innymi rodzinami niemieckim do Sanoka w celu germanizacji, która trwała do 1848[5]. Rapfowie otrzymali dom przy sanockim rynku. Został ochrzczony w Sanoku 5 marca 1846, a rodzicami chrzestnymi byli Michał Fiałkiewicz (ówczesny burmistrz miasta) z żoną Julia[1].

Jego rodzeństwem byli: Natalia Franciszka Julia (ur. 1833)[6], Karolina Georgia wzgl. Georgia (ur., zm. 1837[7][8]), Henryka Marianna Anna (1838-1839[9][10]), Karol Telesfor Gaspar (1840-1866, oficer armii austriackiej, poległ w bitwie pod Sadową)[11], Józefa (ur. 1841[12], żona Kostiantyna Tomaszczuka), August Erazm (ur. 1842[13]), Leontyna Anna Julia (ur. 1844[14], żona urzędnika skarbowego Konratowicza, matka c. k. nadporucznika Alfreda Konratowicza i Karoliny, żony Włodzimierza Bańkowskiego), Julia Anna Marianna (1845-1919[15][16], żona Joachima, działacza polskiej konspiracji niepodległościowej, burmistrza Jarosławia i matka Wołodymyra Starosolskiego, ukraińskiego działacza społecznego i politycznego[17] oraz Jadwigi, która została żoną Witolda Litwiniszyna), Maria Alojza (1847-1852[18][19]), Edmund Piotr (ur. 1849[20], zarządca pocztowy[21], zm. 1902[22], mąż sopranistki Wilhelminy Veith, ojciec Wilhelma, Stefana - porucznika inżyniera geodety, mierniczego przysięgłego 1885-1973[23][24][25] i Janiny - żony Józefa Tomasika[26]), Franciszek Józef (1851-1855[27][28]), Kornel Rajmund (1854-1857[29][30]). Potomstwo Rapfów spędzało czas w majątku Wełdyczów w Bełchówce.

Ukończył szkołę realną z egzaminem dojrzałości[2]. Od 1862 do 1867 studiował na Akademii Technicznej we Lwowie (późniejsza Politechnika Lwowska)[2]. Był słuchaczem politechniki w czeskiej Pradze[2]. Wstąpił do służby państwowej Austro-Węgier w okresie zaboru austriackiego. Pracował przy budowie kolei galicyjskiej do 1873[2]. Od 1873 do 1875 zatrudniony przy generalnym inspektorze kolei państwowej w Wiedniu[2]. Po 1875 był inżynierem rządu krajowego, a później jako inżynier dyrektorem urzędu budownictwa miejskiego w Czerniowcach[2][31].

Publikował rozprawy techniczne[2]. Pod koniec lat 90. XIX wieku był dyrektorem urzędu budownictwa w Czerniowcach[2]. Otrzymał tytuł starszego radcy budownictwa[32]. Był członkiem i działaczem Towarzystwa Polskiego Bratniej Pomocy oraz Czytelni Polskiego w Czerniowcach[32].

Zmarł na początku sierpnia 1904[32]. Został pochowany na cmentarzu starym w Czerniowcach[33].

Jego żona pochodziła z rodziny Baranowskich, z którą miał synów z wykształcenia prawników: Tadeusza i Jana wzgl. Izydora (ur. 1885, dyplomata)[34].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Podobnie jak jego ojciec Jerzy Rapf został ochrzczony jako „Jan Jerzy Rapf”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 165 (poz. 22).
  2. ↑ a b c d e f g h i Księga pamiątkowa Towarzystwa „Bratniej Pomocy” Słuchaczów Politechniki we Lwowie (wydana z powodu Zjazdu z dnia 12. lipca 1894 byłych słuchaczów Akademii technicznej, następnie Szkoły politechnicznej we Lwowie). Lwów: 1897, s. 257.
  3. ↑ Monarchya Austryacka. Rzecz urzędowa. „Gazeta Lwowska”. Nr 106, s. 1, 8 września 1848. 
  4. ↑ Rozmaitości. „Gwiazda. Czasopismo dla płci niewieściej”. Nr 10, s. 75, 15 maja 1870. 
  5. ↑ Andrzej Romaniak. Koło historii zamknęło się. „Góra Przemienienia”. Nr 29 (153), s. 11-12, 16 lipca 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. 
  6. ↑ Księga chrztów 1816–1836. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 393.
  7. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 10.
  8. ↑ Księga zmarłych 1831–1855 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 42.
  9. ↑ Księga chrztów Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 30.
  10. ↑ Księga zmarłych 1831–1855 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 51.
  11. ↑ Księga chrztów Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 49.
  12. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 77.
  13. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 97.
  14. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 129 (poz. 77).
  15. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 148.
  16. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 231 (poz. 11).
  17. ↑ Osoby o nazwisku „Kulczycki” w Genealogii Potomków Sejmu Wielkiego. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-06-06].
  18. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 189 (poz. 120).
  19. ↑ Księga zmarłych 1831–1855 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 210 (poz. 104).
  20. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 227 (poz. 1).
  21. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 271.
  22. ↑ Nekrologja. „Głos Narodu”. Nr 246, s. 4, 21 października 1902. 
  23. ↑ Z Ministerstwa Robót Publicznych. Wykaz mierniczych przysięgłych i geometrów cywilnych, upoważnionych do wykonywania zawodu mierniczego. „Przegląd Mierniczy”. Nr 1, s. 14, Sierpień 1924. 
  24. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934, s. 241.
  25. ↑ Jerzy Rapf. tarnow.artlookgallery.com. [dostęp 2017-12-07].
  26. ↑ Księga małżeństw rz. kat. Sanok (1905–1912). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 28 (poz. 18).
  27. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 283 (poz. 38).
  28. ↑ Księga zmarłych 1831–1855 Sanok. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 265 (poz. 128).
  29. ↑ Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 338 (poz. 10).
  30. ↑ Księga zmarłych 1855–1878 Sanok. Sanok: Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 25 (poz. 57).
  31. ↑ Kronika. „Gazeta Lwowska”. Nr 84, s. 2, 13 kwietnia 1892. 
  32. ↑ a b c Kronika. Zmarli. „Gazeta Lwowska”. Nr 181, s. 4, 9 sierpnia 1904. 
  33. ↑ Jerzy Rapf. nieobecni.com.pl. [dostęp 2016-04-30].
  34. ↑ Edward Zając. Germanizacja Sanoka w latach 1834–1867. „Tygodnik Sanocki”. Nr 29 (401), s. 8, 16 lipca 1999. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Rapf_(inżynier)&oldid=71782184”