Jewdokija Miekszyło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jewdokija Miekszyło
Евдокия Мекшило
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1931
Gornoałtajsk

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 2013
Petersburg

Klub

SKA Leningrad

Wzrost

161 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Innsbruck 1964 biegi narciarskie
(sztafeta 3 × 5 km)
srebro Innsbruck 1964 biegi narciarskie
(bieg na 10 km)
Zakończenie kariery: 1966 r.
Odznaczenia
Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Jewdokija Pantielejewna Miekszyło z d. Archipowa (ros. Евдокия Пантелеевна Мекшило z d. Архипова, ur. 23 marca 1931 w Gornoałtajsku, zm. 16 stycznia 2013 w Sankt Petersburgu) − rosyjska biegaczka narciarska reprezentująca Związek Radziecki, dwukrotna medalistka olimpijska.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Była czołowa radziecką biegaczką już w latach 50., jednak w startach na dużych imprezach przeszkadzały jej z reguły kontuzje. Z powodu kontuzji kolana nie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Cortina d'Ampezzo w 1956. Kolejna kontuzja nie pozwoliła jej na start podczas igrzysk w Squaw Valley. Wobec tego igrzyska olimpijskie w Innsbrucku w 1964 były pierwszymi i jak się później okazało ostatnimi w jej karierze. Wspólnie z Kławdiją Bojarskich i Alewtiną Kołcziną zdobyła złoty medal w sztafecie 3 × 5 km. Ponadto w biegu na 10 km stylem klasycznym wywalczyła srebrny medal, ulegając jedynie Klawdii Bojarskich. Na tych samych igrzyskach zajęła też czwarte miejsce w biegu na 5 km. Walkę o brązowy medal przegrała z Alewtiną Kołcziną.

W 1954 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Falun, gdzie zajęła 13. miejsce w biegu na 10 km. Z występu na mistrzostwach świata w Lahti w 1958 wykluczyła ją ciąża. Cztery lata później udało się jej wystartować na mistrzostwach świata w Zakopanem. W czasie biegu na 5 km doznała kontuzji. Zdołała dobiec do mety na szósty miejscu, jednakże nie była w stanie wystąpić w pozostałych konkurencjach. Jej ostatnim międzynarodowym startem były mistrzostwa świata w Oslo. Zajęła tam czwarte miejsce w biegach na 5 i 10 km.

Nigdy nie była indywidualną mistrzynią Związku Radzieckiego, jednak zdobyła siedem tytułów w sztafecie w latach 1954, 1955, 1957, 1961, 1962, 1965 i 1966. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracowała jako trenerka biegów narciarskich.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Olimpijskie [edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
2. 1 lutego 1964 Austria Innsbruck 10 km stylem klasycznym 40:24.3 min +2.3 s Kławdija Bojarskich
4. 5 lutego 1964 Austria Innsbruck 5 km stylem klasycznym 17:50.5 min +26.2 s Kławdija Bojarskich
1. 7 lutego 1964 Austria Innsbruck Sztafeta 3 × 5 km[1] 59:20.2 min - -

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
13. 21 lutego 1954 Szwecja Falun 10 km stylem klasycznym 40:14 min ? Lubow Kozyriewa
6. 19 lutego 1962 Polska Zakopane 5 km stylem klasycznym 19:28.6 min +1:45.9 min Alewtina Kołczina
4. 23 lutego 1966 Norwegia Oslo 5 km stylem klasycznym 17:18.9 min +28.4 s Alewtina Kołczina
4. 25 lutego 1966 Norwegia Oslo 10 km stylem klasycznym 36:25.5 min +1:15.3 min Kławdija Bojarskich

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Skład drużyny: Alewtina Kołczina, Jewdokia Meksziło, Kławdija Bojarskich