Jewgienij Aleksiejew (admirał)

Jewgienij Aleksiejew

Евгений Иванович Алексеев

admirał
Pełne imię i nazwisko	Jewgienij Iwanowicz Aleksiejew
Data i miejsce urodzenia	23 maja 1843 Sewastopol
Data śmierci	27 maja 1917
Przebieg służby
Lata służby	1863–1917
Siły zbrojne	MW Imperium Rosyjskiego
Odznaczenia

Jewgienij Iwanowicz Aleksiejew (ros. Евгений Иванович Алексеев, ur. 11 maja^?/23 maja 1843 w Sewastopolu, zm. 27 maja 1917) – admirał Imperium Rosyjskiego, generał adiutant.

Życiorys

Pozamałżeński syn cesarza Aleksandra II. Ukończył Morski Korpus Kadetów (1863). W 1863-1867 na korwecie Wariag brał udział w opłynięciu kuli ziemskiej. Po 2 latach służby na lądzie, pływał na kliperze „Jachont” (1869/1871) i „Żemczug” (1872/1873) i fregacie „Kniaź Pożarskij” (1873/1875). Od 1878 dowódca krążownika „Afryka”, od 1883 attaché morski Ministerstwa Morskiego Rosji we Francji, od 1886 dowódca krążownika „Admirał Korniłow”. Od 1892 zastępcą szefa Głównego Sztabu Morskiego. W 1895–1897 dowodził eskadrą na Oceanie Spokojnym, od 1897 starszy flagman Flotylli na Morzu Czarnym. Od sierpnia 1899 dowódca Sił Morskich na Pacyfiku i dowódca Prowincji Kwantuńskiej. W 1900 uczestniczył w stłumieniu powstania bokserów w Chinach, doprowadził do zdobycia Doug w Tanzinya. 12 sierpnia 1903 został mianowany namiestnikiem cara na Dalekim Wschodzie. Pomimo podjętych działań nie udało mu się zapewnić gotowości floty i twierdzy Port Artur do wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1905. Od stycznia do października 1904 dowódca sił lądowych i morskich na Dalekim Wschodzie. Nie zgadzał się z dowódcą Armii Mandżurskiej gen. Aleksym Kuropatkinem, któremu przyznano większa uprawnienia. Powstała dwuwładza w dowodzeniu wojskami, potęgująca się tym, że posiadali oni różne poglądy na prowadzenie wojny na Dalekim Wschodzie. To bardzo komplikowało kierowanie operacjami wojennymi. Po serii niepowodzeń złożył dymisję w październiku 1904. Dymisja została przyjęta. Pozostał namiestnikiem cara na Dalekim Wschodzie. W czerwcu 1905 pozbawiony funkcji namiestnika, pozostawał członkiem Rady Państwa.

Od kwietnia 1917 w stanie spoczynku. Był odznaczony orderem św. Włodzimierza 1, 2, 3 i 4 stopnia, orderem św. Aleksandra Newskiego, orderem Orła Białego, orderem św. Anny 1, 2 i 3 stopnia, orderem św. Stanisława 1, 2 i 3 stopnia, orderem św. Jerzego 3 stopnia.

Bibliografia

• Wojennyj Encykłopediczeskij Słowar’, Moskwa, 1986.
• Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia, t. 1, Moskwa 1970.