Johann Gottfried Müthel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Johann Gottfried Müthel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1728
Mölln

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

14 lipca 1788
Bienenhof

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycyzmu

Zawód

kompozytor

Johann Gottfried Müthel (ur. 17 stycznia 1728 w Mölln, zm. 14 lipca 1788 w Bienenhof koło Rygi[1][2]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem organisty Christiana Caspara Müthela (1696–1764)[3]. Uczył się u Johanna Paula Kunzena w Lubece, w 1747 roku został organistą i nauczycielem muzyki na dworze księcia Meklemburgii-Schwerinu Chrystiana Ludwika II[1]. W 1750 roku otrzymał urlop od obowiązków dworskich i udał się do Lipska, gdzie uczył się u J.S. Bacha[1][2][3]. Po jego śmierci kształcił się u Johanna Christopha Altnikola w Naumburgu, Johanna Adolfa Hassego w Dreźnie i C.P.E. Bacha w Poczdamie[1][3]. W 1753 roku wyjechał do Rygi, gdzie został kierownikiem kapeli tajnego radcy Otto Hermanna von Vietinghoffa, a od 1755 roku pełnił także funkcję organisty kościoła św. Piotra[1].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Był przedstawicielem okresu Sturm und Drang w muzyce niemieckiej[1]. Jego dorobek kompozytorski obejmuje m.in. 10 koncertów klawesynowych, koncert na 2 fagoty i orkiestrę smyczkową, sonaty klawesynowe, utwory organowe[2]. Tworzył utwory o wysokim stopniu zaawansowania technicznego, które sam także wykonywał[1]. Komponował wolno i tylko w odpowiednim nastroju, często popadając w przesadę widoczną w poszarpanych liniach melodycznych i rozdrobnionej rytmice zbudowanej z krótkich motywów[1]. Jako wykonawca występował tylko w okresie zimowym, twierdząc, że w innej porze roku rozprasza go stukot końskich kopyt[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 461. ISBN 83-224-0656-8.
  2. a b c Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2558. ISBN 0-02-865529-X.
  3. a b c d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 399–400. ISBN 978-0-8108-7183-0.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]