Kacprów (uroczysko)
51°16′48″N 20°33′34″E/51,280000 20,559444
| uroczysko-dawna miejscowość | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (1943) |
520 |
| SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie gminy Przysucha  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu przysuskiego  | |
| 51°16′48″N 20°33′34″E/51,280000 20,559444
| |
Kacprów – uroczysko-dawna miejscowość, nieistniejąca wieś w województwie mazowieckim w powiecie przysuskim w gminie Przysucha[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kacprów to dawna wieś. W latach 1867–1954 należał do gminy Gowarczów w powiecie koneckim, początkowo w guberni kieleckiej, a od 1919 w woj. kieleckim[2][3]. Tam 4 listopada 1933 utworzył gromadę o nazwie Kacprów w gminie Gowarczów, obejmującą oprócz Kacprowa także pastwiska majątku Ludwinów[3]. 1 kwietnia 1939 wraz z główną częścią powiatu koneckiego został włączony do woj. łódzkiego[4].
Podczas II wojny światowej włączony do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski), nadal jako gromada w gminie Gowarczów, licząca w 1943 roku 520 mieszkańców[5]. Po wojnie początkowo w województwie łódzkim, a od 6 lipca 1950 ponownie w województwa kieleckim[6], jako jedna z 25 gromad gminy Gowarczów w powiecie koneckim[7].
Likwidacja Kacprowa wiąże się z istniejącym w okolicy od końca XIX wieku poligonu wojskowego Barycz. Na początku lat 1950. został on rozbudowany i wówczas z tych terenów wysiedlono mieszkańców wsi: Budki, Eugeniów, Gąsiorów, Gródek, Huta, Januchta, Józefów, Kacprów, Ludwinów, Stefanów, Wola Nosowa i Zapniów. Jednak już na przełomie lat 50. i 60. poligon zlikwidowano, a już 1 stycznia 1959 utworzono na tym terenie Nadleśnictwo Barycz[8], którego głównym celem było zalesienie ponad 4000 ha gruntów rolnych byłego poligonu[9]. 31 grudnia 1959 Kacprów wyłączono z gromady Gowarczów, włączając go do gromady Ruski Bród w powiecie przysuskim[10].
Dzisiaj na terenie lasu w miejscu dawnych zabudowań znajdują się resztki fundamentów, a w miejscowości Brzeźnica krzyż i pamiątkowe tablice z 2005 roku. Tablica po lewej stronie poświęcona jest leśnikom i robotnikom leśnym pracującym tutaj w latach 1960–1975, natomiast tablica po prawej stronie mieszkańcom wsi, którzy mieszkali na tych terenach przed wysiedleniem[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024
- ↑ M.P. z 1926 r. nr 19, poz. 55.
- ↑ a b Kielecki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 29, poz. 184.
- ↑ Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255.
- ↑ Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej: według stanu na z dnia 1 VII 1952 r.
- ↑ Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego Nr 365 z dn. 10 listopada 1958 r.
- ↑ a b Historia nadleśnictwa Barycz.
- ↑ Dz.U. z 1959 r. nr 68, poz. 422.
- Siedziba gminy: Przysucha
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonie | |
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Części miasta | |
| Części wsi |
|
| Przysiółki wsi |
|
| Nieoficjalna część miasta | |
| Nieistniejące wsie |
