Kahreman Ylli

Kahreman Ylli

Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1917 Leshnjë
Data i miejsce śmierci	3 września 1975 Durrës
Minister edukacji
Okres	od 23 listopada 1948 do 10 kwietnia 1952
Przynależność polityczna	Albańska Partia Pracy
Poprzednik	Naxhije Dume
Następca	Bedri Spahiu
Odznaczenia

Kahreman Sinan Ylli (ur. 22 kwietnia 1917 we wsi Leshnjë, Okręg Skrapar, zm. 3 września 1975 w Durrësie) – albański pedagog, polityk i dyplomata, w latach 1948–1952 minister edukacji w rządzie Envera Hodży.

Życiorys

Syn Sinana Ylliego. W 1935 ukończył szkołę pedagogiczną w Elbasanie i podjął pracę nauczyciela w szkole w Zaloshnji. Dzięki wsparciu ze strony zamożnej rodziny Myftiu, Ylli mógł wyjechać za granicę, aby tam kontynuować naukę. W latach 1936–1938 kształcił się w Akademii Pedagogicznej w Lyonie. W czasie pobytu we Francji mieszkał w domu Gogo Nushiego. Tam też związał się ze środowiskiem radykalnej młodzieży albańskiej, a także z Francuską Partią Komunistyczną), działając pod pseudonimem Burlati. Po powrocie do kraju w 1938 objął stanowisko dyrektora szkoły w Peshkopii, a następnie przeniósł się do szkoły w Elbasanie. W latach 1941–1942 pełnił funkcję dyrektora szkół w Korczy i w Gostiwarze, a następnie inspektora szkół w okręgu Berat.

W 1941 wstąpił w Korczy do Komunistycznej Partii Albanii, w której używał pseudonimu Burlati. W marcu 1943 został członkiem Komitetu Centralnego partii, w tym samym czasie aresztowany przez włoskie władze okupacyjne, ale wkrótce uwolniony z braku dowodów.

W 1943 porzucił pracę w szkole i trafił do 14 brygady partyzanckiej, w której początkowo pełnił funkcję zastępcy komisarza politycznego, a następnie komisarza. Używał pseudonimu Bariu. W 1944, po przejęciu władzy przez komunistów pełnił funkcję dyrektora personalnego w ministerstwie edukacji, a następnie pracował w Urzędzie Rady Ministrów. W latach 1946-1948 pełnił funkcję ambasadora Albanii we Francji. W 1946 stał na czele delegacji, reprezentującej Albanię przed Międzynarodowym Trybunałem Sprawiedliwości w Hadze w sprawie incydentu w Cieśninie Korfu. Po zakończeniu misji dyplomatycznej objął tekę ministra edukacji, którą sprawował przez cztery lata.

W 1952 został usunięty ze stanowiska i oskarżony o ukrywanie niewygodnych faktów ze swojego życiorysu. Dowodem miała być notka umieszczona w 1939 w czasopiśmie Fashizmi, wskazująca jakoby Ylli należał w tym czasie do Albańskiej Partii Faszystowskiej. Ylli zaprzeczył tym zarzutom i po oczyszczeniu powrócił do resortu edukacji, w którym objął stanowisko wiceministra. W 1961 został rektorem Uniwersytetu Tirańskiego i pełnił tę funkcję do 1970. Po 1970 poświęcił się pracy w komitecie centralnym Albańskiej Partii Pracy.

W latach 1946–1975 zasiadał w Zgromadzeniu Ludowym. Utopił się w czasie kąpieli na plaży w Durrësie. Śledztwo wykazało, że przyczyną śmierci był nieszczęśliwy wypadek.

W setną rocznicę urodzin został uhonorowany pośmiertnie Orderem Nderi i Kombit (Honor Narodu) oraz tytułem Nauczyciel Ludu (Mesues i Popullit). Imię Ylliego nosi ulica w tirańskiej dzielnicy Kinostudio, a także szkoła w Skraparze.

Bibliografia

• Kastriot Dervishi: Kryeministrat dhe ministrat e shtetit shqiptar në 100 vjet : anëtarët e Këshillit të Ministrave në vitet 1912-2012, jetëshkrimet e tyre dhe veprimtaria e ekzekutivit shqiptar. Tirana: Shtepia Botuese 55, 2012, s. 245.
• Petrit Myftiu: Kahreman Ylli. Tirana: Ilar, 2017. ISBN 978-9928-178-91-6.brak strony w książce