Kamienica przy ulicy Grodzkiej 41 w Krakowie
nr rej. A-678 z dnia 16.09.1985 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Grodzka 41 |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°03′28,61″N 19°56′16,38″E/50,057947 19,937883 |
Kamienica przy ulicy Grodzkiej 41 – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Grodzkiej na krakowskim Starym Mieście.
Historia kamienicy[edytuj | edytuj kod]
Kamienica została wybudowana w II połowie XIV wieku przez Jana Kadnerę. W XV wieku została przebudowana. W latach 1481-1541 budynek był własnością Bractwa Miłosierdzia przy kościele św. Barbary. W 1675 dom został opuszczony. Pięć lat później nabył go i wyremontował Szymon Winiarski. W 1866 kamienica została zakupiona przez Chrystiana Landiga, na którego zlecenie przebudowano ją. W 1875 stała się własnością Izaaka Gleitzmana[1][2].
16 września 1985 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[3]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[2].