Kamienica Wikariacka w Krakowie
 nr rej. A-218 z dnia 4.05.1967
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Grodzka 44 |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′27,9″N 19°56′17,7″E/50,057750 19,938250
| |
Kamienica Wikariacka – zabytkowa kamienica, zlokalizowana na rogu ulic: Grodzkiej i Senackiej na krakowskim Starym Mieście.
Historia kamienicy[edytuj | edytuj kod]
Kamienica została wzniesiona około 1412 przez Kaldherberga[1]. Od 1432 do 1710 była nieprzerwanie siedzibą wikariuszy zamkowych, od czego pochodzi jej nazwa[2]. W 1710 została nabyta przez nieznanego z imienia Przedziechowica i od tej pory znajdowała się w rękach prywatnych. W 1745 została przebudowana przez Stanisława Rembskiego[3][2]. Kolejna przebudowa miała miejsce w 1909, według projektu architekta Beniamina Torbego. W 1942 w parterze kamienicy, od strony ulicy Grodzkiej, przebito podcienia[3].
4 maja 1965 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[4]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[3].