Karol Podonowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Podonowski
Ilustracja
pułkownik artylerii pułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1888
Radomyśl

Data śmierci

po 1 stycznia 1938

Przebieg służby
Lata służby

1906–1930

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

2 pułk artylerii ciężkiej
1 pułk artylerii górskiej
8 pułk artylerii ciężkiej

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Multimedia w Wikimedia Commons

Karol Podonowski (ur. 17 lipca 1888[a] w Radomyślu, zm. po 1 stycznia 1938) – pułkownik artylerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 17 lipca 1888 w Radomyślu, ówczesnym mieście powiatowym guberni kijowskiej, w rodzinie Józefa Mariana, szlachcica, i Urszuli Marii z Rykowskich[1][2][3]. Wychowywał się w domu rodziców. W 1898 został oddany do 3. Korpusu Kadetów w Moskwie[4]. 14 czerwca 1906 wstąpił do Pawłowskiej Szkoły Wojskowej w Petersburgu[5]. 28 czerwca 1908, po ukończeniu szkoły, został mianowany podporucznikiem i wcielony do 18 pułku strzelców w Suwałkach[6].

W sierpniu 1920 został zawieszony w czynnościach służbowych dowódcy 2 pułku artylerii ciężkiej, w związku z wszczęciem dochodzenia sądowego[7].

20 sierpnia 1921 został wyznaczony na stanowisko kierownika Centrum Wyszkolenia Artylerii Dowództwa Okręgu Generalnego Warszawa. 31 stycznia 1922 został mianowany komendantem Szkoły Młodszych Oficerów Artylerii w Toruniu. 24 lutego tego roku został przesunięty na stanowisko kierownika kursów wyszkolenia dowódców artylerii w Szkole Strzelań Artylerii. W styczniu 1923 został przydzielony do Obozu Ćwiczeń Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I na stanowisko dowódcy[8]. W lipcu 1924 został przeniesiony do 1 pułku artylerii górskiej na stanowisko pełniacego obowiązki dowódcy pułku[9]. 3 maja 1926 prezydent RP nadał mu stopień pułkownika ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925 i 3. lokatą w korpusie oficerów artylerii[10]. W sierpniu tego roku został przeniesiony do 8 pułku artylerii ciężkiej w Toruniu na stanowisko dowódcy pułku[11]. W styczniu 1928 został przeniesiony do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Toruń na okres sześciu miesięcy celem odbycia praktyki poborowej[12]. Z dniem 5 maja 1928 został przeniesiony służbowo do Powiatowej Komendy Uzupełnień Wieluń na stanowisko komendanta[13]. W styczniu 1930 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[14], a z dniem 31 maja tego roku przeniesiony w stan spoczynku[15].

5 sierpnia 1930 został zameldowany w Poznaniu przy ul. Wierzbięcice 24b[3]. Później przeprowadził się na ul. Słowackiego 38[2][16]. W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[17]. Działał w Polskim Związku Krótkofalowców[18] (znak licencjonowany SP1AY)[19]. 26 stycznia 1935 odmówił przyjęcia funkcji prezesa Zarządu Poznańskiego Klubu Krótkofalowców[20]. Był kawalerem, nie miał dzieci[21].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Według kalendarza juliańskiego urodził się 5 lipca 1888[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1, 4.
  2. ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-14]..
  3. ↑ a b Kartoteka ewidencji ludności 1870–1931. Archiwum Państwowe w Poznaniu. [dostęp 2023-04-14]., tu podano, że urodził się 18 lipca 1888.
  4. ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 4.
  5. ↑ Kolekcja ↓, s. 2–4.
  6. ↑ Kolekcja ↓, s. 4.
  7. ↑ Kolekcja cz. 1 ↓, 292.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 17 stycznia 1923, s. 52.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 3 lipca 1924, s. 367.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926, s. 124.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 21 sierpnia 1926, s. 269.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928, s. 25.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928, s. 227.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 21 stycznia 1930, s. 6.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 14 maja 1930, s. 148.
  16. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
  17. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 341, 993.
  18. ↑ a b c d e f g Kolekcja ↓, s. 3.
  19. ↑ Oficjalna lista nadawców polskich zrzeszonych w klubach P.Z.K.. „Krótkofalowiec Polski”. 2, s. 28, luty 1938. Lwów. .
  20. ↑ Komunikat Poznańskiego Klubu Krótko-Falowców. „Krótkofalowiec Polski”. 3, s. 45, marzec 1935. Lwów. .
  21. ↑ Kolekcja ↓, s. 2, stan na 26 maja 1933.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 22 czerwca 1922, s. 457.
  23. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-14]..
  24. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 23 listopada 1921, s. 1553.
  25. ↑ M.P. z 1934 r. nr 27, poz. 41.
  26. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-14]..
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 60 z 4 czerwca 1925, s. 302.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Podonowski&oldid=70127658”