Karol Schramm

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Juliusz Schramm
pułkownik dyplomowany saperów pułkownik dyplomowany saperów
Data urodzenia

28 stycznia 1895

Data i miejsce śmierci

1956
Kraków

Przebieg służby
Lata służby

1905-1929

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

6 Pułk Saperów
PKU Warszawa Miasto IV

Stanowiska

dowódca pułku saperów
komendant PKU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Późniejsza praca

Miejska Izba Obrachunkowa w Krakowie

Odznaczenia
Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Karol Juliusz Schramm (ur. 28 stycznia 1885, zm. 1956 w Krakowie) – pułkownik dyplomowany saperów Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Karol Juliusz Schramm urodził się 28 stycznia 1885 roku. Jego matką była Maria Schramm (ur. 16 listopada 1858 roku, zm. 16 lipca 1886 roku), która w 1932 roku, jako emerytka zamieszkiwała przy ulicy Szpitalnej 30-32 w Krakowie.

1 maja 1905 roku ukończył Szkołę Kadetów Piechoty w Timișoarze. Kadetem piechoty – zastępcą oficera został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1905 roku. Został przydzielony do batalionu pionierów nr 10 w Przemyślu, pozostając oficerem nadetatowym pułku artylerii korpuśnej nr 7 w Timișoarze[1]. Na nadporucznika został awansowany ze starszeństwem z 1 maja 1913 roku. W tym samym roku został przeniesiony do batalionu pionierów nr 5 w Bratysławie na stanowisku oficera kasowego (niem. truppenrechnungsführer), a jego oddziałem macierzystym był oddział rachunkowy XV Korpusu w Sarajewie[2].

27 grudnia 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austro-węgierskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana, i przydzielony z dniem 1 listopada 1918 roku do Przemyskiego Okręgu Wojskowego z siedzibą w Przemyślu[3].

30 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w korpusie inżynierii i saperów, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej. W latach 1920–1921 pełnił służbę w Oddziale I Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[4]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 23. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[5]. 3 listopada 1922 roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza II Kursu Doszkolenia. 15 października 1923 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko asystenta. Będąc słuchaczem, a następnie asystentem pozostawał oficerem nadetatowym 5 pułku saperów w Krakowie[6][7]. 1 grudnia 1924 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[8]. 10 kwietnia 1925 roku został przeniesiony z odkomenderowania do Inspektoratu Armii Nr II do 6 pułku saperów w Przemyślu na stanowisko dowódcy[9]. 5 maja 1927 roku został przeniesiony do kadry oficerów saperów z równoczesnym przydziałem do 1 Okręgowego Szefostwa Saperów na stanowisko szefa[10][11]. 12 marca 1929 roku został pełniącym obowiązki komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto IV[12]. Z dniem 30 czerwca 1929 roku został przeniesiony w stan spoczynku[13].

W 1932 roku był zatrudniony w Miejskiej Izbie Obrachunkowej w Krakowie, w charakterze kontrolera, inspektora kontroli. Mieszkał wówczas przy ulicy Rynek Podgórski 11[14]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[15].

Karol Schramm zmarł w 1956 roku w Krakowie. Był żonaty ze Stefanią z domu Mitschke (ur. 16 marca 1889 roku, zm. 22 września 1966 roku). Oboje z żoną zostali pochowani na cmentarzu Rakowickim (kwatera Y, płn.).

Grób płka Karola Schramma na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906, Wiedeń grudzień 1905, s. 324, 946, 1154.
  2. ↑ Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914, Wiedeń luty 1914, s. 956, 1172, 1238.
  3. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 2 z 12 stycznia 1919 roku, poz. 74. Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 4 z 16 stycznia 1919 roku, poz. 178.
  4. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, poz. 740. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 341, 862.
  5. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 228.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 882, 905.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 806, 827.
  8. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 731.
  9. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 46 z 24 kwietnia 1925 roku, s. 220. Lista oficerów Sztabu Generalnego, Oddział V Sztabu Generalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku), Drukarnia Sztabu Generalnego, Warszawa 1926, s. 5.
  10. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 5 maja 1927 roku, s. 128. Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 581, 590.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 581, 590.
  12. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 92.
  13. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 140.
  14. ↑ Księga adresowa miasta Krakowa i województwa krakowskiego 1932, Małopolska Agencja Reklamy „MAR”, s. 128.
  15. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 349, 944.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karol_Schramm&oldid=70878719”