Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Łubienku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza
Kościół parafialny
Ilustracja
Elewacja frontowa
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Łubienko

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Szymona i św. Judy Tadeusza w Łubienku

Wezwanie

Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza

Położenie na mapie gminy Tarnowiec
Mapa konturowa gminy Tarnowiec, na dole znajduje się punkt z opisem „Łubienko, kościół Świętych Apostołów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Łubienko, kościół Świętych Apostołów”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Łubienko, kościół Świętych Apostołów”
Położenie na mapie powiatu jasielskiego
Mapa konturowa powiatu jasielskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łubienko, kościół Świętych Apostołów”
Ziemia49°39′09,9″N 21°34′18,5″E/49,652750 21,571806

Kościół Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Łubienkurzymskokatolicki kościół parafialny pw. Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza, zbudowany w latach 1948–1951, znajdujący się w Łubienku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół w Łubienku z drewna modrzewiowego pw. Świętych Apostołów Szymona i Judy Tadeusza poświęcił w 1544 bp Walerian Władysławski. Obecny został wybudowany w latach 1948–1951 na miejscu starszej świątyni z 1857, która uległa zniszczeniu jesienią 1944 roku podczas frontu II wojny światowej.

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Jest to drewniana budowla konstrukcji zrębowej. Trójbocznie zamknięte prezbiterium przylega do szerszej nawy. Zewnątrz z trzech stron korpus nawowy otaczają wsparte na profilowanych słupach soboty, co jest rzadkością wśród kościołów dzwudziestowiecznych. Ściany oszalowane pionowo deskami z listwowaniem, wzmocnione lisicami. Obiekt przykryty blaszanym dachem dwukalenicowym dwuspadowym, wyższym nad nawą z wieżyczką na sygnaturkę zwieńczoną hełmem z latarnią.

Wewnątrz sklepienie kolebkowe w nawie i o przekroju trapezu w prezbiterium. Wnętrze wyłożone boazerią. Wyposażenie współczesne. W ołtarzu głównym obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Ołtarze boczne autorstwa rzeźbiarza Władysława Janasa. Na terenie przykościelnym, arkadowa murowana dzwonnica z trzema dzwonami.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Sebastian Wypych Kościoły drewniane Karpat i Podkarpacia, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2001, s. 190 ISBN 83-85557-88-1, ISBN 83-85368-79-5
  • Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego, Krzysztof Zieliński (red.), Rzeszów: Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju i Promocji Podkarpacia „Pro Carpathia”, 2015, s. 172, ISBN 978-83-61577-68-3, OCLC 922211420.