Kościół Chrystusa Miłosiernego w Dęblinie

Kościół Chrystusa Miłosiernego

kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Miejscowość	Dęblin
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Chrystusa Miłosiernego w Dęblinie
Wezwanie	Chrystus Miłosierny
Wspomnienie liturgiczne	Niedziela Miłosierdzia Bożego
Historia Data zakończenia budowy 1781 Poprzednie wyznanie prawosławie
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Liczba naw 3
Położenie na mapie Dęblina Kościół Chrystusa Miłosiernego
Położenie na mapie Polski Kościół Chrystusa Miłosiernego
Położenie na mapie województwa lubelskiego Kościół Chrystusa Miłosiernego
Położenie na mapie powiatu ryckiego Kościół Chrystusa Miłosiernego
51°34′20,80″N 21°50′13,67″E

Kościół Chrystusa Miłosiernego – rzymskokatolicki kościół parafialny w Dęblinie, wzniesiony w 1781 jako unicka cerkiew w Łosicach, przeniesiony do Dęblina w 1929.

Historia

Cerkiew

Cerkiew prawosławna w Łosicach mogła istnieć już w 1264, kolejne wzmianki o niej pochodzą z 1428. Nosiła wezwanie Zaśnięcia Matki Bożej. Działająca przy niej parafia najprawdopodobniej przyjęła unię w 1648. Na miejscu dawnej cerkwi prawosławnej w 1781 wzniesioną nową drewnianą budowlę sakralną, w 1796 wstawiono do niej organy. Parafia w Łosicach w 1875, wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, pod przymusem wróciła do wyznania prawosławnego. Została odremontowana i w 1887 powtórnie poświęcona przez arcybiskupa chełmsko-warszawskiego Leoncjusza, który przekazał do świątyni ikonostas pierwotnie znajdujący się w domowej cerkwi przy rezydencji prawosławnych biskupów chełmsko-warszawskich. W 1909 obiekt został odremontowany, zaś rok później dostawiono do niego dwa ganki, wyremontowano zewnętrzną fasadę frontową i ikonostas.

Kościół

W 1919 obiekt został zrewindykowany na rzecz Kościoła rzymskokatolickiego. Nie był jednak użytkowany, gdyż w Łosicach istniał już parafialny kościół św. Zygmunta. W związku z tym obiekt sakralny popadał w ruinę. W 1923 pojawiła się koncepcja rozebrania budynku i budowy szkoły z pozyskanego materiału. Z planu tego zrezygnowano, ostatecznie w 1929 biskup podlaski Henryk Przeździecki zgodził się na sprzedaż obiektu nowo utworzonej parafii w Dęblinie.

W 1960 obiekt został rozbudowany o zakrystię i trzecią nawę, zaś cztery lata później - wyremontowany. W 1975 parafia św. Piusa V podjęła budowę nowego kościoła. Po jego wyświęceniu starszą świątynię przekazano kolejnej parafii w Dęblinie.

Architektura

Jest to budowla drewniana, o konstrukcji zrębowej, szalowana, bazylikowa, trójnawowa, z nawami rozdzielonymi parami czworobocznych kolumn. Dachy kościoła są pulpitowe i dwuspadowe, kryte blachą. We wnętrzu obiektu znajduje się rokokowy ołtarz główny z rzeźbą Chrystusa Ukrzyżowanego w polu głównym i wyobrażeniem Trójcy Świętej w zwieńczeniu, wykonany w II poł. XVII w. Z XVIII stulecia pochodzą natomiast ołtarze boczne, również wykonane w stylu rokoko, uzupełnione następnie o nowe elementy. W tym samym wieku wykonano drzwi prowadzące na ambonę, z wizerunkiem archanioła Gabriela. W kościele znajduje się chór muzyczny, a na nim XVII-wieczne organy znajdujące się pierwotnie w kościele w Rykach. Z XVIII wieku pochodzą natomiast kielich mszalny i ludowy krucyfiks w przedsionku.