Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny w Szydłowcu Śląskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny w Szydłowcu Śląskim
853/64 z dnia 08.05.1964[1]
kościół filialny
Ilustracja
Widok kościoła
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Szydłowiec Śląski

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Wniebowzięcia NMP w Niemodlinie

Wezwanie

Imienia Najświętszej Maryi Panny

Wspomnienie liturgiczne

3 maja

Położenie na mapie gminy Niemodlin
Mapa konturowa gminy Niemodlin, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny w Szydłowcu Śląskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny w Szydłowcu Śląskim”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny w Szydłowcu Śląskim”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny w Szydłowcu Śląskim”
Ziemia50°40′06,78″N 17°36′04,25″E/50,668550 17,601181
Strona internetowa

Kościół Imienia Najświętszej Maryi Pannykościół filialny położony w Szydłowcu Śląskim. Świątynia należy do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Niemodlinie, w Dekanacie Niemodlin diecezji opolskiej. Dnia 8 maja 1964 roku, pod numerem 853/64, kościół został wpisany do rejestru zabytków województwa opolskiego[2].

Historia kościoła[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy kościół wzmiankowany był już w 1335 roku, w rejestrze dziesięcin nuncjusza Galharda de Carceribus. Obecny kościół zbudowany został w latach 16161617 jako świątynia protestancka i został ufundowany przez właścicieli Szydłowca Hansa Pucklera z Grodźca (Pückler von Groditz) i jego żonę Helenę z domu Sedlnitzky von Choltitz.

Architektura i wnętrze kościoła[edytuj | edytuj kod]

W kościele zachowało się pierwotne, manierystyczne wyposażenie:

które są dziełem artystów z Nysy, rzeźbiarza - Hermana Fischera i malarza polichromii – Caspra Wincklera, ustawione symetrycznie w prezbiterium. Sprzęty te, o formie inspirowanej pośrednio sztuką Saksonii, tworzą tzw. liturgiczny trójdźwięk luterańskiego kościoła, odpowiadający dwóm zachowanym przez zwolenników Lutra sakramentom (ołtarza i chrztu) oraz randze Słowa Bożego. W świątyni podziwiać można również zachowaną tablicę erekcyjną, epitafia dzieci Hansa Pucklera, płytę nagrobną rycerza z rodu von Puckler oraz epitafium Heleny von Puckler[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

1
Wnętrze z ołtarzem
2
Tablica fundacyjna z 1616 roku z herbami
3
Elewacja boczna

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schlesiens ältere Kirchen und kirchliche Stiftungen nach ihren frühesten urkundlichen Erwähnungen. Ein Beitrag zur schlesischen Kirchengeschichte, von Hermann Neuling, Breslau 1884
  • Jerzy Gorzelik: Kościół Zbawiciela w Szydłowcu, Muzeum Śląskie, Katowice 2004, ISBN 83-87455-77-6
  • Sztuka Górnego Śląska od Średniowiecza do końca XX wieku, Ewa Chojecka, Katowice: Muzeum Śląskie, 2004, ISBN 83-87455-77-6, OCLC 831134485.
  • Katalog wystawy: Oblicza sztuki protestanckiej na Górnym Śląsku. Muzeum Śląskie, Katowice 1993, ISBN 83-85039-92-9

Przypisy[edytuj | edytuj kod]