Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach

Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny

134/89 z 27.11.1989
kościół parafialny
Państwo	Polska
Miejscowość	Rychliki
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rychlikach
Wezwanie	Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	sobota po Uroczystości Najświętszego Serca Jezusowego
Historia Data rozpoczęcia budowy 1875 Data zakończenia budowy 1877 Poprzednie wyznanie protestantyzm (do 1945)
Dane świątyni Styl neoromański Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Rychliki Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie Polski Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie powiatu elbląskiego Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
53°59′09,4″N 19°31′35,3″E

Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Pasłęk II diecezji elbląskiej.

Historia

Budowa nowej świątyni na części fundamentów poprzedniego kościoła została rozpoczęta w 1875 roku. Świątynia została poświęcona pod koniec września 1877 roku. Największy udział w budowie świątyni miały władze miasta Elbląga. Prace budowlane były wykonywane pod nadzorem ówczesnego pastora Wilhelma Gottfrieda Grzybowskiego, który był także znakomitym rzeźbiarzem. Część wyposażenia kościoła została przez niego wykonana, w tym ołtarz, kazalnica, organy z trzynastoma piszczałkami i żyrandol. Przed 1945 rokiem świątynia należała do gminy ewangelickiej. Po zakończeniu drugiej wojnie światowej została przejęta przez katolików. Samodzielna parafia przy kościele została erygowana w 1947 roku.

Świątynia jest orientowana, wybudowana na planie prostokąta, z jasno-żółtej cegły, reprezentuje styl neoromański. Składa się z jednej nawy z absydą i wysokiej, strzelistej wieży od strony północno-zachodniej. Po stronie zachodniej jest umieszczony zadaszony krużganek (portyk arkadowy) podparty kolumnami. Korpus jest nakryty dachem dwuspadowym o małym nachyleniu połaci i pokryty łupkiem. Niewiele zachowało się z oryginalnego wyposażenia świątyni. Przed 1945 rokiem po obu stronach ścian bocznych były umieszczone empory. Podczas pierwszego, powojennego remontu świątyni w 1956 roku zostały one zdemontowane.