Konstandinos Kanaris
Konstandinos Kanaris (ur. 1793 lub 1795 na Psarze, zm. 14 września 1877 w Atenach) - bohater walk o niepodległość Grecji, dowódca floty, minister, sześciokrotny premier Grecji.
W czasie powstania greckiego 1821 wsławił się heroicznymi akcjami na branderach. Największym sukcesem Kanarisa było spalenie tureckiego okrętu flagowego w porcie wyspy Chios w nocy z 6 na 7 czerwca 1822 - była to grecka odpowiedź na pacyfikację tej wyspy dokonaną przez Turków kilka tygodni wcześniej (tzw. Rzeź na Chios).
Po odzyskaniu niepodległości przez Grecję rozpoczął karierę polityczną w rządzie Joanisa Kapodistriasa, za panowania Ottona I był dowódcą i ministrem floty, później działał także w opozycji przeciwko królowi.
Urząd premiera Grecji sprawował sześciokrotnie:
- 11 marca 1844 - 11 kwietnia 1844
- 27 października 1848 - 24 grudnia 1849
- 28 maja 1854 - 29 lipca 1854
- 17 marca 1864 - 28 kwietnia 1864
- 7 sierpnia 1864 - 9 lutego 1865
- 7 czerwca 1877 - 14 września 1877
Czyny powstańcze Kanarisa były znane w całej Europie i przyczyniły się do wzrostu nastrojów filhelleńskich. Pisał o nim m.in. Juliusz Słowacki w czwartej pieśni "Podróży do Ziemi Świętej z Neapolu", a spotkanie z nim w roku 1874 Władysław Tarnowski opisał w wierszu 
Odwiedziny u Kanarisa na Wikiźródłach, wzmiankuje go też Eugène Yemeniz w: Bohaterowie Grecji na Wikiźródłach w rozdziale: "Admirał Miaulis" jako pomysłodawcę i pierwszego wykonawcę szeroko potem stosowanej metody walki z flota turecką[1].
Przypisy
- ↑ "Bohaterowie Grecji", tygodnik "Ruch literacki" (lwowski), nr 43 z 21 X 1876, str. 265.