Koryto (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Koryto
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kazimierski

Gmina

Czarnocin

Liczba ludności (2011)

152[2][3]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-506[4]

Tablice rejestracyjne

TKA

SIMC

0235884[5]

Położenie na mapie gminy Czarnocin
Mapa konturowa gminy Czarnocin, po lewej znajduje się punkt z opisem „Koryto”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Koryto”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Koryto”
Położenie na mapie powiatu kazimierskiego
Mapa konturowa powiatu kazimierskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Koryto”
Ziemia50°19′27″N 20°29′18″E/50,324167 20,488333[1]

Koryto – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Czarnocin[5][6].

Integralne części wsi Koryto[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0235890 Parcelacja część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Nazwa wsi pochodzi od nazwiska Mikołaja Korytkowskiego, który osiedlił się tam prawdopodobnie w XVI wieku, lub od jej położenia geograficznego (dolina).

Miejscowość ta jest związana z działalnością braci polskich. Józef Szymański w przewodniku „Szlakiem braci polskich” wspomina o odbywających się we wsi ponurzeniach ariańskich. Ponurzenie było przyjęciem chrztu przez braci polskich po osiągnięciu pełnoletniości. Chrzest w niemowlęctwie uznawany był za przymuszenie do narzuconego wyznania[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 58640
  2. Wieś wies_Koryto w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-02], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 508 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Józef Szymański: Szlakiem braci polskich. Przewodnik turystyczny po Kielecczyźnie. Kielce 1962, s. 108.