Krasopani hera
| Euplagia quadripunctaria | |
| (Poda, 1761) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Gatunek |
krasopani hera |
Krasopani hera (Euplagia quadripunctaria) – owad z rzędu motyli.
Morfologia i biologia[edytuj | edytuj kod]
Rozpiętość skrzydeł do 52-58 mm. Przednie skrzydła czarne z ukośnymi, biało-żółtymi paskami. Tylne skrzydła pomarańczowo-czerwone z czarnymi plamami. Owady dorosłe występują w lipcu i sierpniu. Żywią się nektarem ostów. Gąsienice żywią się roślinami zielonymi takimi jak jasnota, wierzbownica, leszczyna, malina, wiciokrzew, żarnowiec, pokrzywa zwyczajna, sadziec konopiasty. Zimują gąsienice.
Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]
Krasnopani hera występuje w Europie Środkowej i Południowej, centralnej Rosji oraz Azji Mniejszej. W Polsce spotykany pojedynczo w górach i na Pogórzu Karpackim. Dawniej występował na terenie obecnego województwa zachodniopomorskiego, ale na tym terenie zaniknął. Podczas monitorngu w latach 2006-2007 potwierdzono występowanie tego gatunku w Pieninach (Grabczychy, Podskalnia Góra, Macelowy Wąwóz, Kosarzyska), na Pogórzu Strzyżowskim i Pogórzu Przemyskim (7 stanowisk)[1]. Do typowych biotopów tego motyla należą nasłonecznione stoki górskie oraz doliny strumieni i skaliste wąwozy.
Zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]
W Polsce, na mocy rozporządzenia Ministra Środowiska, jest objęty ochroną ścisłą[2]. Umieszczony jest również w załączniku II i IV dyrektywy siedliskowej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Monitoring krasopani hera. [dostęp 2009-06-28].
- ↑ Na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Władysław Strojny: Nasze zwierzęta. Państwowe Wydawnictwa Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00045-6.