Krokidolit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krokidolit
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Na2FeIII2FeII3Si8O22(OH)2

Twardość w skali Mohsa

5,5–6

Pokrój kryształu

włoskowy

Gęstość minerału

3,3–3,4 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

odcienie niebieskiego, zielony, żółtawe, złocistoczerwone

Krokidolitminerał z grupy amfiboli. Występuje w skałach metamorficznych.

Nazwa pochodzi od gr. krokys = włókno wełny (nitka) i lithos = kamień (skała), nawiązuje do wyglądu tego minerału.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Jest to odmiana ribeckitu, charakteryzująca się włoskowym wykształceniem kryształów i mogąca przybierać różne zabarwienie (ciemnoniebieskie, zielonawe, żółtawe, złocistoczerwone).

Krokidolit jest minerałem rzadkim. Tworzy skupienia zbite, równolegle włókniste lub luźne, długie włókna podatne na tkanie (azbest krokidolitowy).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Często występuje w postaci wrostków w kwarcu wywołując efekt optyczny: tygrysiego, bawolego, sokolego bądź efekt kociego oka.

Miejsca występowania: RPA – nad rzeką Oranje, Sokotra, Madagaskar, Kanada, Zambia, Grenlandia, Rosja, Australia, Francja.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • Stanowi poszukiwany i ceniony kamień kolekcjonerski i ozdobny.
  • Azbest krokidolitowy był stosowany jako materiał budowlany, tkacki, izolacyjny, ogniotrwały.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]