Laimdota Straujuma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laimdota Straujuma
Ilustracja
Laimdota Straujuma (2016)
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1951
Mežvidu pagasts

Premier Łotwy
Okres

od 22 stycznia 2014
do 11 lutego 2016

Przynależność polityczna

Jedność

Poprzednik

Valdis Dombrovskis

Następca

Māris Kučinskis

Odznaczenia
Krzyż Uznania II klasy (Łotwa)
Multimedia w Wikimedia Commons
Mārtiņš Roze i Laimdota Straujuma (2010 )

Laimdota Straujuma (ur. 24 lutego 1951 w Mežvidu pagasts w gminie Kārsava) – łotewska ekonomistka, urzędnik państwowy i polityk, od 2011 do 2014 minister rolnictwa, w latach 2014–2016 premier Łotwy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1968–1973 studiowała matematykę na wydziale matematyki i fizyki Uniwersytetu Łotwy w Rydze[1][2]. W 1987 rozpoczęła aspiranturę z dziedziny ekonomii rolnictwa na Łotewskiej Akademii Rolniczej w Jełgawie[1]. W 1992 obroniła pracę doktorską z dziedziny ekonomii poświęconą wykorzystaniu zasobów produkcyjnych w łotewskich przedsiębiorstwach[1][2]. Odbywała kursy specjalistyczne w Danii, Finlandii, Wielkiej Brytanii i Belgii[1].

Pracowała w instytucie ekonomicznym Łotewskiej Akademii Nauk, a na początku lat 90. w spółce prawa handlowego[1]. Między 1993 a 1998 była dyrektorem wydziału, zastępcą dyrektora i wiceprezesem zarządu centrum doradztwa rolnego[2], następnie do 1999 pełniła funkcję prezesa zarządu i dyrektora tej instytucji[1]. Pełniła obowiązki zastępcy sekretarza stanu i sekretarza stanu w Ministerstwie Rolnictwa (odpowiednio w latach 1999–2000 oraz 2000–2006)[1]. Była członkinią rady nadzorczej banku hipotecznego „Latvijas Hipotēku un zemes banka” (2002–2007)[2]. W latach 2007–2010 sprawowała funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego i Samorządności. Od stycznia do października 2011 była zastępcą sekretarza stanu w Ministerstwie Ochrony Środowiska i Rozwoju Regionalnego[2]. 25 października 2011 została ministrem rolnictwa w trzecim rządzie Valdisa Dombrovskisa[3].

Była członkinią Partii Ludowej[4], następnie pozostawała bezpartyjna[5]. 5 stycznia 2014 wstąpiła do partii Jedność, tego samego dnia została wysunięta jako kandydatka na funkcję nowego premiera[6]. Następnego dnia prezydent Andris Bērziņš powierzył jej misję sformowania nowego rządu[7]. 22 stycznia 2014 większością 64 głosów Sejm zatwierdził Laimdotę Straujumę na stanowisku premiera[8]. Została tym samym pierwszą w historii kobietą na tym urzędzie[9].

W wyborach parlamentarnych w tym samym roku uzyskała mandat posłanki do Saeimy[10]. 5 listopada 2014, po uzyskaniu wotum zaufania, rozpoczął urzędowanie jej drugi gabinet[11]. 7 grudnia 2015 na skutek konfliktów w koalicji podała się do dymisji, która została przyjęta przez prezydenta Łotwy Raimondsa Vējonisa[12]. Sprawowała funkcję premiera do 11 lutego 2016[13]. Powróciła następnie do wykonywania mandatu poselskiego. W 2018 podjęła decyzję o niekandydowaniu w wyborach parlamentarnych przewidzianych na jesień tego samego roku, kontynuując jednocześnie działalność partyjną[14].

Odznaczona m.in. Krzyżem Uznania II klasy[15].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Laimdota Straujuma jest rozwiedziona, ma dwóch synów[16][17].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Valsts sekretāre: Laimdota Straujuma. raplm.gov.lv. [dostęp 2014-04-09]. (łot.).
  2. ↑ a b c d e Prime Minister Laimdota Straujuma. mk.gov.lv. [dostęp 2017-09-10]. (ang.).
  3. ↑ Zemkopības ministra amata kandidātes Laimdotas Straujumas biogrāfija. tvnet.lv, 14 października 2011. [dostęp 2014-04-09]. (łot.).
  4. ↑ Jurģis Liepnieks: Laimdota Straujuma – Tautas partijas spēks un daile. puaro.lv, 5 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  5. ↑ Madara Fridrihsone: No zelta vērtās ierēdnes par ministri. diena.lv, 25 października 2011. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  6. ↑ Oficiāli: premjere varētu būt Straujuma; viņa iestājas partijā „Vienotība”. jauns.lv, 5 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  7. ↑ Prezidents aicina Straujumu veidot jauno valdību. db.lv, 6 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  8. ↑ Lāsma Grundule: Saeima pauž uzticību Straujumas valdībai. diena.lv, 22 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  9. ↑ Straujuma – Latvijas vēsturē pirmā sieviete premjerministra amatā. tvnet.lv, 6 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  10. ↑ Laimdota Straujuma. sv2014.cvk.lv. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  11. ↑ Jānis Kincis: Apstiprina jauno valdību Laimdotas Straujumas vadībā. diena.lv, 5 listopada 2014. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  12. ↑ Agnieszka Kazimierczuk: Premier Łotwy podała się do dymisji. rp.pl, 7 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-07].
  13. ↑ Straujuma izsaka pateicību visiem par sadarbību un svin vārda dienu. skaties.lv, 11 lutego 2016. [dostęp 2016-02-11].
  14. ↑ Straujuma nekandidēs Saeimas vēlēšanās, lai dotu vietu jaunākai paaudzei. lsm.lv, 2 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-20]. (łot.).
  15. ↑ Valsts apbalvojumus saņem uzņēmēji. diena.lv, 11 maja 2008. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
  16. ↑ Lettland: Neues Kabinett von Laimdota Straujuma bestätigt. baltikum-blatt.eu, 26 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-10]. (niem.).
  17. ↑ Vecmāmiņa: „Negribēju kļūt par ministri!”. tvnet.lv, 4 listopada 2011. [dostęp 2017-09-10]. (łot.).
Premierzy Łotwy
Łotwa międzywojenna
Łotwa od 1990

Godło Łotwy

  1. ↑ nieuznawany międzynarodowo
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Laimdota_Straujuma&oldid=71442509”