Lech Mrożek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lech Mrożek
Ilustracja
Autoportret, cykl Size (1976)
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1953
Wrocław

Data i miejsce śmierci

27 sierpnia 2020
Wrocław

Narodowość

polska

Alma Mater

PWSSP we Wrocławiu

Dziedzina sztuki

sztuka kontekstualna

Autoportret, 1976

Lech Mrożek (ur. 10 lipca 1953 r. we Wrocławiu, zm. 27 sierpnia 2020 r. tamże) – polski artysta multimedialny, praktyk sztuki kontekstualnej.

Autor fotografii performatywnej, filmów autotematycznych (tautologicznych), instalacji, działań akcyjnych (komentarzy, demontaży, rozmów), organizator studenckiego i niezależnego ruchu artystycznego w latach 70.

Działalność artystyczna[edytuj | edytuj kod]

Studiował indywidualnym tokiem nauczania w PWSSP we Wrocławiu w latach 1972–1977 (obecnie Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) w pracowni prof. Alfonsa Mazurkiewicza. Dyplom z malarstwa obronił u prof. Konrada Jarodzkiego, a z filmu i telewizji u prof. Leszka Kaćmy. W czasie studiów aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym nie tylko w Polsce, ale i za granicą: był organizatorem m.in. prezentacji na Festiwalu Szkół Artystycznych w Nowej Rudzie (1974), Sympozjum F-art ’75 w Gdańsku (1975). Z Piotrem Olszańskim założył w 1975 r. Galerię Sztuki Najnowszej (GSN) w ACK „Pałacyk” we Wrocławiu (współprowadził ją w latach 1975–1979)[1]. Uczestniczył w przygotowaniach i brał udział w pierwszej wystawie „Sztuki kontekstualnej” w Lund w Szwecji (1976) – w konferencjach i wystawach „Sztuki kontekstualnej” uczestniczył do 1978.

W 1978 otrzymał stypendium twórcze Ministra Kultury i Sztuki.

Od listopada 1977 większość działań realizował pod hasłem „Czy jeszcze istnieje sztuka?”, prowokując do nowego spojrzenia na instytucjonalny system sztuki. Kontynuował formę prac rozpoczętych w „Biografii” (1977), w formie „gazetek”. W pracach po 1978 dokumentował formy zachowań, systemy wartości w różnych grupach społecznych miasta, środowisku studenckim, artystycznym, robotniczym oraz wsi. Opisywał, zapisywał, fotografował, realizował pokazy z komentarzem słownym, drukował pocztówki, plakaty, kalendarze autorskie, tworzył „Szmaty” z notatkami fotograficznymi i tekstowymi: „Mój kontekst” (1978), „Rozmowy” (1979), „Odnajdywanie” (1979). Realizował „Demontaże” (określenie artysty) i „Komentarze”, odbył cykl „rozmów”, które zrealizował w kawiarni ACK „Pałacyk”. Tworzył monumentalne komentarze na znanych obiektach we Wrocławiu: gmachu PWSSP, budynku Panoramy Racławickiej czy Muzeum Narodowego, w witrynach budynków i przestrzeni miejskiej. Publikował swoje teksty m.in. w: „Konfrontacjach”, „Integracjach”, „Studencie”, „Nurcie”. Ważniejsze wydawnictwa własne to: „Kalendarz 1977”, „Kalendarz 1978”, „Czy jeszcze istnieje sztuka?” (nakłady powielone). W 1979, wraz z Witoldem Liszkowskim, założył Centrum Sztuki Współczesnej.

Zaprzestał działalności wystawienniczej w 1981. Zajmował się projektowaniem graficznym, okazjonalnie dekoracjami w przestrzeni miejskiej oraz wystawiennictwem, m.in. prezentacje Wrocławia w Dreźnie (1985), Zaporożu (1987) i Wiesbaden (1989). Zrealizował aranżację pierwszej wystawy Ośrodka Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych w 1990. W 1991 założył wraz z żoną Dorotą agencję reklamową „LE”, w której pełnił funkcję dyrektora artystycznego.

Wystąpił jeszcze w 1991 z „Działaniem na wilkołaka” – prezentacją adresowaną do artystów na wystawie „Nowe przestrzenie fotografii” we Wrocławiu, w 2005 na „Spotkaniu kontekstualnym” z okazji 30-lecia ruchu w galerii Entropia we Wrocławiu[2] i w 2010 w Dolnośląskim Centrum Informacji Kulturalnej we Wrocławiu na wystawie „Sale”.

Jego dokonania były i nadal są prezentowane na wielu wystawach i pokazach dokumentujących sztukę lat, w których działał, m.in. w Muzeum Współczesnym Wrocław na wystawie Galerii Sztuki Najnowszej (2014), na wystawie „Dzikie pola. Historia awangardowego Wrocławia” przygotowanej przez Muzeum Współczesne Wrocław w ramach programu Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016[3], która prezentowana była w: Zachęcie – Narodowej Galerii Sztuki (2015)[4], Kunsthalle / Hala umenia w Koszycach (Słowacja, 2015), Kunstmuseum w Bochum (Niemcy, 2016), MSU Museum of Contemporary Art w Zagrzebiu (Chorwacja, 2016).

Wciąż inspiruje młodych twórców[5].

Priorytety jego sztuki to – sztuka tu i teraz, działania poza układem komercji sztuki, rozmowa jako sztuka.

Wybrane cykle i prace[edytuj | edytuj kod]

Filmy[edytuj | edytuj kod]

  • Godzina W (1974)
  • Testy (1975–1976)
  • Przygotowanie kamery (1975)
  • Obrót (1975)
  • 3x10 (1975)
  • Kolekcje (1975–76)
  • Projection (1976)
  • Personifikacja (1976)
  • No identyfying! (1976)
  • Realacje (1976)
  • Mój punkt widzenia nie jest Twoim punktem widzenia (1977)

Fotografia[edytuj | edytuj kod]

  • The sound photography (1972–1973)
  • Measurements (1973–1975)
  • Intervention (1973–1974)
  • Relations (1974)
  • Rzeczywistość (1975)
  • Another (1975)
  • Size (1975–76)
  • Kontekstual art (1975–1976)
  • No identyfying! (1976)
  • Mój punkt widzenia nie jest Twoim punktem widzenia (1977)
  • Puste–Pełne (1979–81)
  • Bez komentarza (1981)

Wideo[edytuj | edytuj kod]

  • Relacje (1976)
  • This time describe another situations (1976)

Pokazy slajdów[edytuj | edytuj kod]

  • Collection in red (1975)
  • This place describe another situations (1976)
  • Mój punkt widzenia nie jest twoim punktem widzenia (1977)

Wybrane wystawy i wystąpienia[edytuj | edytuj kod]

  • Polish Avangarde, Gallery of Students Centre (Zagrzeb, 1974)
  • Kino młodych (Rzeszów, 1976 i 1977)
  • Mój punkt widzenia nie jest Twoim punktem widzenia, Galeria Sztuki Najnowszej (Wrocław, 1977)
  • Stany graniczne fotografii (Katowice, 1977)[6]
  • Fotografia – medium sztuki (Wrocław,1977)
  • Biografia, Galeria Labirynt (Lublin, 1977)
  • Czy jeszcze istnieje sztuka?, Galeria Sztuki Najnowszej (Wrocław,1977, 1978, 1979)
  • Fotografia konceptualna wschodniej Europy (Eidhoven, 1978)
  • I’am, International Artists Meeting w galerii Remont (Warszawa, 1978)
  • Ogólnopolskie Biennale Młodych, BWA (Sopot 1978)
  • Mój kontekst, Mała Galeria ZPAF (Warszawa, 1979)
  • Sztuka ekstremalna, granice świadomości, BWA (Poznań, 1979)
  • Sztuka jako rewolta kulturowa, Galeria Maximal Art (Poznań, 1979)
  • Prezentacje ’79, BWA (Wrocław, 1979)
  • Co robią?, Filharmonia Wrocławska (Wrocław, 1979)
  • Człowiek wśród ludzi, Kongres Upowszechniania Kultury Plastycznej CSW (Wrocław, 1979)
  • Works and words (Amsterdam, 1979)
  • Sztuka faktu, BWA – w przestrzeni miejskiej (Bydgoszcz, 1980)
  • Od kontemplacji do agitacji, Międzynarodowe Biennale Grafiki, BWA (Kraków, 1980)
  • Komentarz – w przestrzeni miejskiej (Wrocław, 1981)
  • Nowe zjawiska w sztuce polskiej lat siedemdziesiątych, BWA (Sopot, 1981)
  • Performance: Galeria Nowa (Poznań, 1981); Klub Robotniczy „Jedynka” (Wrocław, 1981)

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wrocław miejscem narodzin polskiego konceptualizmu i ruchu poezji konkretnej – Awangarda wrocławska, cz. VI [online], web.archive.org, 1 listopada 2016 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-01].
  2. SztukaKontekstualna [online], web.archive.org, 22 października 2007 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-22].
  3. MWW – Muzeum Współczesne Wrocław – DZIKIE POLA. HISTORIA AWANGARDOWEGO WROCŁAWIA [online], web.archive.org, 26 sierpnia 2020 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-26].
  4. Mrożek Lech – Artyści – Zachęta Wrocław [online], web.archive.org, 28 marca 2020 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-28].
  5. Jak pokroić cytrynę? – Salon Akademii [online], salonakademii.asp.waw.pl [dostęp 2020-08-31].
  6. Jerzy Olek – Stany graniczne fotografii [online], web.archive.org, 8 lutego 2019 [dostęp 2020-08-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]