Lialis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lialis
J.E. Gray, 1834[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – płatonóg ostropyski (L. burtonis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Rząd

łuskonośne

Infrarząd

Gekkota

Rodzina

płatonogowate

Rodzaj

Lialis

Typ nomenklatoryczny

Lialis burtonis Gray, 1834

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Lialisrodzaj jaszczurek z rodziny płatonogowatych (Pygopodidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii, Indonezji (Wyspy Aru i Irian Zachodni) i Papui Nowej Gwinei (Sepik Zachodni, Sepik Wschodni, Madang, Prowincja Zachodnia, Prowincja Centralna i Archipelag Bismarcka)[4][5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1834 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule poświęconym nowemu rodzajowi jaszczurek z Nowej Południowej Walii, opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) płatonóg ostropyski (L. burtonis).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Lialis: etymologia nieznana, Gray nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[1]; według Agassiza jest to zmyślona nazwa[6].
  • Ophiophthalmus: gr. οφις ophis, οφεως opheōs ‘wąż’[7]; οφθαλμος ophthalmos ‘oko’[7]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Lialis burtonis Gray, 1834.
  • Alopecosaurus: gr. αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos ‘lis’[8]; σαυρος sauros ‘jaszczurka’[9]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Alopecosaurus cuneirostris Lindholm, 1905 (= Lialis jicari Boulenger, 1903).

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c J.E. Gray. Characters of a new genus of reptiles (Lialis) from New South Wales. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 2, s. 134, 1834. (ang.). 
  2. L.J.F.J. Fitzinger: Systema reptilium. Fasciculus primus, Amblyglossae. Vindobonae: Braumüller et Seidel, 1843, s. 23. (łac.).
  3. W.A. Lindholm. Ueber einige Eidechsen und Schlangen aus Deutsch-Neuguinea. „Jahrbücher des Nassauischen Vereins für Naturkunde”. 58, s. 230, 1905. (niem.). 
  4. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Lialis. The Reptile Database. [dostęp 2024-01-23]. (ang.).
  5. R. Midtgaard: Lialis. RepFocus. [dostęp 2024-01-23]. (ang.).
  6. Reptilia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 26. (łac.).
  7. a b Jaeger 1959 ↓, s. 175.
  8. Jaeger 1959 ↓, s. 14.
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 229.
  10. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 381. ISBN 83-01-14344-4.
  11. E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 102, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]