Lisówka blada

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lisówka blada
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

wodnichowate

Rodzaj

wodnicha

Gatunek

lisówka blada

Nazwa systematyczna
Hygrophorus pallidus Peck
Bull. Torrey bot. Club 29: 69 (1902)

Lisówka blada (Hygrophorus pallidus Peck) – gatunek grzybów z rodziny wodnichowatych (Hygrophoraceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hygrophorus, Hygrophoraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1902 roku Charles Horton Peck i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna[1]. Synonimy:

  • Camarophyllus pallidus (Peck) Murrill 1916
  • Hygrophoropsis pallida (Peck) Kreisel ex M. Gyosheva & D. Stoykov 2017[2].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r. dla nazwy naukowej Hygrophoropsis pallida (Cooke) Kreisel[3]. Jest niespójna z aktualną nazwą naukową[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica od 2 do 16 cm, u młodych okazów wypukły lub dzwonkowaty z garbkiem, potem płaski lub lekko wklęsły. Brzeg podwinięty, często prążkowany (jest nieco higrofaniczny). Powierzchnia początkowo nieco szarawa, z czasem prawie biaława, w stanie świeżym lepka, ale szybko wysychająca i błyszcząca, przy powiększeniu delikatnie włóknikowato-kłaczkowata[4].

Blaszki

Blaszki początkowo łukowato przyrośnięte do zbiegających, potem zbiegające, średnio gęste, z międzyblaszkami, w stanie suchym tej samej barwy co kapelusz, w stanie wilgotnym białawe lub szarobiałe[4].

Trzon

Wysokość 3–6 cm, grubość 0,8–1,1 cm, walcowaty lub zwężający się ku podstawie, początkowo pełny, potem gąbczasty. Powierzchnia na wierzchołku naga, poza tym naga lub włóknista[4],.

Miąższ

Biały do szarawego, przy brzegu w barwie przydymionego fioletu, gruby. Zapach łagodny, smak początkowo łagodny, potem gorzkawy[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki 5-6 X 4–5 μm, kuliste do półkulistych, gładkie, w odczynniku Melzera bladożółte. Podstawki (31) 38-44 X 5–6 μm, 4-zarodnikowe. Pleurocystydy i cheilocystydy niezróżnicowane. Trama blaszek żółtawobrązowa w jodynie, złożona z misternie splecionych, wąskich strzępek (o szerokości 3,5–6 μm). Skórka zbudowana z lekko galaretowatych, bezbarwnych strzępek typu ixotrichoderma, mniej lub bardziej wyprostowanych, o szerokości 1–2 μm. Trama kapelusza zbudowana z promieniście ułożonych, prawie równoległych, nieco splątanych strzępek ze sprzążkami[4].

Gatunki podobne

Lisówka pomarańczowa Hygrophoropsis aurantiaca odróżnia się bardziej jaskrawą barwą. Cały jej owocnik jest pomarańczowy[5]. Od lisówki pomarańczowej i innych gatunków lisówek lisówka blada odróżnia się także większymi zarodnikami[6].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie lisówki bladej w niektórych krajach Europy, najwięcej stanowisk podano na Półwyspie Skandynawskim. Poza Europą nieliczne stanowiska podano także w Ameryce Północnej i Rosji[7]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych[8]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Holandii[3]. W piśmiennictwie naukowym w Polsce do 2003 r. podano 3 stanowiska[3], ale w późniejszych latach podano także nowsze[9].

Grzyb naziemny występujący na terenach podmokłych lub wilgotnych[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2023-03-08].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-03-08].
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e f L.R. Hesler, Alexander H. Smith, North American species of Hugrophorus, The University of Tennessee Press, 1963 [dostęp 2023-03-08] (ang.).
  5. Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1.
  6. Melania M. Gyosheva & Dimitar Stoykov, Hygrophoropsis macrospora (Basidiomycota, Boletales): a new record for the Balkan mycota, „Phytologia Balcanica”, 23 (2), Sofia 2017, s. 153–156 [dostęp 2021-12-06].
  7. Mapa występowania lisówki bladej na świecie [online] [dostęp 2021-12-06].
  8. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.
  9. Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-03-04].