Ludmiła Krawiec
starszy sierżant | |
Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1923 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1941–1946 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
sanitariuszka |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Ludmiła Stepaniwna Krawiec (ukr. Людмила Степанівна Кравець, ur. 7 lutego 1923 w Kuszuhumie, zm. 23 maja 2015 w Kijowie) – radziecka sanitariuszka, Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w rodzinie ukraińskiej. Skończyła 7 klas, a w 1941 szkołę pielęgniarek w Zaporożu. Po ataku Niemiec na ZSRR pracowała w ewakuowanych szpitalach, od lipca 1941 służyła w Armii Czerwonej, w 1942 jednostka wojskowa, w której służyła, została skierowana na Front Północno-Zachodni. W jednej z walk została ciężko ranna. Po wyleczeniu wróciła do swojej jednostki, w kwietniu 1945 jako instruktorka sanitarna batalionu piechoty 63 pułku piechoty gwardii 23 Dywizji Piechoty Gwardii 3 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego brała udział w operacji berlińskiej, ewakuując pod ogniem wroga rannych z pola walki m.in. podczas walk ulicznych o Berlin. Mieszkała w Zaporożu i Kijowie, gdzie angażowała się w adresowane do młodzieży kampanie wojskowo-patriotyczne.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (31 maja 1945)
- Order Lenina
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Order Czerwonej Gwiazdy (trzykrotnie)
I medale.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ukraińscy Bohaterowie Związku Radzieckiego
- Kobiety – Bohaterowie Związku Radzieckiego
- Odznaczeni Orderem Czerwonej Gwiazdy
- Odznaczeni Orderem Lenina
- Odznaczeni Orderem Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Radzieccy żołnierze II wojny światowej
- Kobiety – radzieccy wojskowi
- Starsi sierżanci Sił Zbrojnych ZSRR
- Urodzeni w 1923
- Zmarli w 2015