Ludwik Eugeniusz Stankiewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Eugeniusz Stankiewicz
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data urodzenia

24 października 1888

Data śmierci

?

Przebieg służby
Lata służby

1907–1935

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

22 Pułk Piechoty
68 Pułk Piechoty
PKU Tarnopol
PKU Konin
PKU Jarocin
PKU Gniezno

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty
komendant powiatowej komendy uzupełnień

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Medal Pamiątkowy Bośniacko-Hercegowiński Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Ludwik Eugeniusz Stankiewicz (ur. 24 października 1888, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1907 roku był zawodowym żołnierzem cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. 57 pułk piechoty w Tarnowie. Przed wielką wojną służył w II batalionie, który był detaszowany w Zenicy. Uczestniczył w mobilizacji c. i k. armii, przeprowadzonej w latach 1912–1913 w związku z wojną na Bałkanach. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach swojego pułku[1][2][3][4][5]. W czasie służby awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów piechoty: kadeta (1 września 1907 roku), podporucznika (1 listopada 1910 roku), porucznika (1 sierpnia 1914 roku) i kapitana (1 sierpnia 1917 roku)[6][7][8][9][10].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 21 grudnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w piechocie, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej[11]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w 58 pułku piechoty w Poznaniu, a jego oddziałem macierzystym był 22 pułk piechoty w Siedlcach[12]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 124. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 22 pułk piechoty[13]. W 1923 roku pełnił obowiązki komendanta Kadry batalionu zapasowego 22 pułku piechoty[14]. W latach 1924–1925 dowodził III batalionem 22 pp[15][16]. 31 października 1927 roku został przeniesiony do 68 pułku piechoty we Wrześni na stanowisko dowódcy II batalionu[17][18]. 23 stycznia 1928 roku został awansowany na podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 2. lokatą w korpusie oficerów piechoty[19].

12 marca 1929 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Tarnopol na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta[20]. 23 grudnia 1929 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Konin na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta[21]. 31 marca 1930 roku został przeniesiony na stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień Jarocin[22]. 23 marca 1932 roku został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Gniezno na stanowisko komendanta[23][24][25][26]. Z dniem 31 sierpnia 1935 roku został przeniesiony w stan spoczynku[27].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 547.
  2. ↑ a b Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 565.
  3. ↑ a b c Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 493.
  4. ↑ a b Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 380.
  5. ↑ a b c d Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 642.
  6. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 337.
  7. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 350.
  8. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 267.
  9. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 92.
  10. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 135.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 8 stycznia 1921 roku, s. 2.
  12. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 88, 887.
  13. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 29.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 188, 400.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 177, 345.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 269.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 298.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 82, 167.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 19.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 399.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 113.
  23. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 247.
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 21, 513, w tym roku na liście starszeństwa oficerów zawodowych piechoty zajmował 1. lokatę wśród podpułkowników ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 roku.
  25. ↑ Lista starszeństwa 1933 ↓, s. 9.
  26. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 9.
  27. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 85.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ludwik_Eugeniusz_Stankiewicz&oldid=71889920”