Macelany

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Macelany
Мацаляны
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

brasławski

Sielsowiet

Widze

Populacja 
• liczba ludności


11 (2009)

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Macelany”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Macelany”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Macelany”
Ziemia55°31′19″N 26°36′30″E/55,521944 26,608333

Macelany (biał. Мацаляны; ros. Мацеляны) – chutor na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie brasławskim, w sielsowiecie Mieżany.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów dobra w granicach Imperium Rosyjskiego[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym kolonia i dwór leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim, w gminie Dryświaty[2][3].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku ówczesny folwark zamieszkiwało 89 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Było tu 28 budynków mieszkalnych[2]. W 1931 zamieszkiwało tu 112 osób w 25 budynkach[3].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Dryświatach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dryświatach[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Macelany, wieś, gm. Dryświaty, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 288.
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 5.
  3. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 5.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 42.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]