Maksym Łewin
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 lipca 1981 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
pomiędzy 13 a 31 marca 2022 |
| Przyczyna śmierci |
zastrzelony przez wojsko rosyjskie |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Uczelnia | |
| Dzieci |
4 synów |
| Odznaczenia | |
 
| |
Maksym Jewhenowycz Łewin, ukr. Максим Євгенович Левін (ul. 7 lipca 1981 w Bojarce, zm. pomiędzy 13 a 31 marca 2022 w okolicy wsi Huta-Meżyhirśka) – ukraiński fotoreporter, dokumentalista. Większość jego dokumentów dotyczyła konfliktów zbrojnych w Ukrainie. Współpracował z takimi agencjami jak Reuters i Associated Press, czy BBC. Zginął, relacjonując rosyjską inwazję w Ukrainie w 2022 roku. Zginął postrzelony przez rosyjskich żołnierzy[1][2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Bojarce w obwodzie kijowskim. Od 15. roku marzył o zawodzie fotografa. Jako nastolatek należał do klubu fotograficznego. Używał lustrzanki Kiev 98. Następnie, jako inżynier systemów komputerowych, ukończył Politechnikę Kijowską[2][3].
Według Prokuratury Generalnej Ukrainy Łewin 13 marca zaginął w strefie działań wojennych w obwodzie kijowskim. Ciało znaleziono 1 kwietnia, niedaleko wsi Huta Meżyhirska. Nieuzbrojony dziennikarz, w kurtce wskazującą jego profesję, został dwukrotnie postrzelony przez rosyjskich żołnierzy[1].
Uroczystości pogrzebowe odbyły się katedrze św. Michała. Pochowany został na cmentarzu w Bojarce[4].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W 2006 roku rozpoczął działalność fotoreportera dla LB.ua, gdzie pracował przez 10 lat. Współpracował z takimi agencjami jak Reuters i Associated Press, BBC, czy tureckim TRT World. W 2020 roku związał się z ukraińską telewizją internetową Hromadske. Jego fotografie publikowane były w wielu periodykach na całym świecie[2][3]. Zdjęcie przedstawiające zniszczenia Mariupola, pojawiło się na okładce marcowego (2022 rok) numeru Der Spiegel[5].
Łewin swoimi fotografiami dokumentował protesty na Majdanie w 2014 roku, walki o Iłowajsk w Donbasie w 2014 roku[1][2][3].
Był współzałożycielem projektu dziennikarskiego Afterilovaisk – zbierającego informacje o żywych i zmarłych Ukraińcach z Iłowajska. Współtworzył stowarzyszenie Klub Ojca – mające za zadanie inspirować ojców by ci zostawali bohaterami dla swoich dzieci[3].
Tworzył projekty fotograficzne oraz filmowe dla organizacji humanitarnych takich jak WHO, ONZ, UNICEF, OBWE, UN Women[2].
Wystawy[edytuj | edytuj kod]
- Majdan: czynnik ludzki
- Ukraina 24. Wojna i pokój, Los Angeles;
- Strefa konfliktu: Ukraina, Chicago;
- Donbas: Wojna i Pokój, Parlament Europejski, Bruksela;
- Donbas: wojna i pokój, Praga;
- Wystawa fotograficzna o bitwie pod Iłowajskiem, Kijów[6].
Wystawa plenerowa w Bojarce[edytuj | edytuj kod]
Projekt Afterilovaisk – październik 2021
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- W 2015 roku został uhonorowany przez Petra Poroszenkę (prezydenta Ukrainy) Orderem „Za Zasługi” III stopnia.
- W 2022 roku został pośmiertnie odznaczony przez Wołodymyra Zełenskiego (prezydenta Ukrainy) Orderem „Za odwagę” III stopnia[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ukraina. Prokuratura: dziennikarz Maksym Łewin został zabity przez wojska rosyjskie [online], Polska Agencja Prasowa SA [dostęp 2022-05-28] (pol.).
- ↑ a b c d e Documentalist and photographer Maks Levin found dead [online], LB.ua [dostęp 2022-05-28].
- ↑ a b c d Photojournalist Maks Levin found dead [online], Ukrayinska Pravda [dostęp 2022-05-28] (ang.).
- ↑ Kyiv pays last respect to photojournalist Max Levin [online], LB.ua [dostęp 2022-05-28].
- ↑ Vermisster ukrainischer Fotograf und Dokumentarfilmer tot aufgefunden, „Der Spiegel”, 2 kwietnia 2022, ISSN 2195-1349 [dostęp 2022-05-28] (niem.).
- ↑ Maks Levin | LensCulture, Maks Levin [online], LensCulture [dostęp 2022-05-28].
- ↑ Fotoreporter pośmiertnie odznaczony orderem. Zełenski podpisał dekret [online], TVN24 [dostęp 2022-05-28] (pol.).