Malá Tŕňa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Malá Tŕňa
ilustracja
Państwo

 Słowacja

Kraj

 koszycki

Powiat

Trebišov

Starosta

Jozef Bojkovský[1]

Powierzchnia

9,81[2] km²

Wysokość

167[potrzebny przypis] m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


347[3]
35,54[4] os./km²

Nr kierunkowy

056

Kod pocztowy

076 82

Tablice rejestracyjne

TV

Położenie na mapie kraju koszyckiego
Mapa konturowa kraju koszyckiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Malá Tŕňa”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Malá Tŕňa”
48°27′N 21°41′E/48,450000 21,683333
Strona internetowa

Malá Tŕňa (węg. Kistoronya) – wieś (obec) w południowo-wschodniej Słowacji w powiecie Trebišov. Jest jedną z czterech słowackich miejscowości położonych w winiarskim regionie Tokaj.

Według niektórych źródeł wieś istniała już w XI wieku, a w 1221 miał się znajdować tutaj klasztor, zniszczony następnie podczas najazdu Tatarów. W 1321 wymieniany jest zamek Purustyán, utożsamiany z okolicami wsi, natomiast pierwsza wzmianka z nazwą Kysthoronya pojawia się w 1392.

W XVII wieku rozwój miejscowości został zahamowany podczas powstań antyhabsburskich – m.in. w 1660 do wsi wtargnęło cesarskie wojsko, które zniszczyło lub wypiło całe zgromadzone zapasy winiarskie.

W 1787 mieszkało w miejscowości 374 osób w 87 domach, w 1828 – 372 osoby w 48 domach. Już od wieków miejscowa ludność zajmowała się winiarstwem – w 1865 w okolicy miało być 143 ha winnic. Na początku XX wieku największych posiadaczem ziemskim w okolicy wsi był graf Aladár Hardenberg.

W 1910 liczba mieszkańców wynosiła 587 osób, w znacznej większości narodowości węgierskiej (tylko 19 Słowaków). Mimo to w wyniku traktatu w Trianon przyłączono wieś do Czechosłowacji, z przerwą w latach 1938–1945 (Armia Czerwona zajęła wieś 2 grudnia 1944). Spis z 1930 wykazał 177 Słowaków i 425 Węgrów.

W 2001 na 452 osoby 395 (88%) zadeklarowało narodowość słowacką. Podział według stosunków religijnych w 1991 wykazał 55 rzymskich katolików, 53 grekokatolików, 141 ewangelików i 148 osób, które nie zadeklarowały wyznawanej religii[5].

Najcenniejszym zabytkiem jest kościół ewangelicki z 1656, postawiony w miejscu starszego, gotyckiego. Obecny wygląd zawdzięcza przebudowie z XIX wieku. Innym zabytkowym obiektem jest kasztel z początku XIX wieku, postawiony na ruinach dawnego kościoła paulinów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-09-24]. (słow.).
  2. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 9,81S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
  3. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
  4. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
  5. Historia wsi (słow.)