Marian Kowalczyk (duchowny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Kowalczyk
Profesor nauk teologicznych
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

26 sierpnia 1956

Wykładowca Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Okres sprawowania

od 1993

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Pallotyni

Prezbiterat

10 maja 1986

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Marian Kowalczyk (ur. 26 sierpnia 1956) – polski duchowny rzymskokatolicki, pallotyn, profesor nauk teologicznych, pedagog katolicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie przyjął 10 maja 1986 z rąk kar. Józefa Glempa. W latach 1986–1991 odbywał studia licencjackie i doktoranckie z zakresu teologii dogmatycznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. 1 października 1991 zaczął wykładać w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie, gdzie – poza pełnioną przez trzy kadencje funkcją rektora – był również prefektem studiów WSD.

1 października 1993 r. został zatrudniony na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego (UKSW) w Warszawie, gdzie w 2005 r. uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk teologicznych w zakresie teologii dogmatycznej. Po habilitacji został powołany na stanowisko profesora UKSW. Pełni też funkcję kierownika Katedry Teologii Pozytywnej, a także dyrektora Instytutu Teologii Apostolstwa św. Wincentego Pallottiego, który funkcjonuje jako Ośrodek Naukowo-Badawczy UKSW z siedzibą w Ołtarzewie. W 2013 otrzymał tytuł profesora nauk teologicznych[1]. W 2018 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[2][3]. W 2023 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Członkostwo w organizacjach[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ks. prof. dr hab. Marian Kowalczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-11-11].
  2. M.P. z 2018 r. poz. 1138
  3. Odznaczenia dla zasłużonych pracowników UKSW. Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 2019-05-28. [dostęp 2019-10-02]. (pol.).
  4. M.P. z 2023 r. poz. 749

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]