Marian Przybylski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marian Przybylski
Ilustracja
Marian Przybylski (1927)
pułkownik dyplomowany saperów pułkownik dyplomowany saperów
Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1884
Nowy Sącz

Przebieg służby
Lata służby

do 1929, 1939

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Departament V MSWojsk.

Stanowiska

szef departamentu

Główne wojny i bitwy

kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Komandor Orderu Korony Rumunii Komandor Orderu Świętego Sawy (Serbia)

Marian Emil Przybylski herbu Nowina (ur. 15 lipca 1884 w Nowym Sączu, zm. ?) – pułkownik dyplomowany saperów, inżynier Wojska Polskiego, konsul honorowy Rumunii w Katowicach od 1935 roku[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Marian Emil Przybylski urodził się 15 lipca 1884 roku[2]. Legitymował się herbem Nowina[3]. Ukończył studia z tytułem inżyniera.

Z dniem 2 listopada 1918 roku przydzielony do Dowództwa Okręgu Linii Kolejowych Radom. 20 maja 1919 roku został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana, z zaliczeniem do I Rezerwy armii, z jednoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny aż do demobilizacji[4]. W marcu 1919 roku został zastępcą podpułkownika Jana Haluch-Brzozowskiego, szefa Oddziału III Kolejowego Naczelnego Dowództwa WP. W lutym 1920 roku został zastępcą podpułkownika Haluch-Brzozowskiego, szefa Szefostwa Kolejnictwa Polowego Naczelnego Dowództwa WP[5]. 30 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w korpusie wojsk kolejowych, w grupie oficerów byłej cesarskiej i królewskiej armii[6]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Oddziale IV Sztabu Generalnego, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 2 pułk wojsk kolejowych[7]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów kolejowych. Na liście starszeństwa wyprzedzali go pułkownicy: Edward Wereszczyński (lokata 1), Edmund Pedenkowski (2), Marian Eugeniusz Kozłowski (3), inż. Józef Szyman (4), Mikołaj Kolankowski (5) i Kazimierz Hertel (6)[8]. 3 listopada 1922 roku został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza II Kursu Doszkolenia. 15 października 1923 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie na stanowisko szefa sztabu. Będąc słuchaczem Wyższej Szkoły Wojennej oraz pełniąc służbę sztabową pozostawał oficerem nadetatowym 2 pułku saperów kolejowych w Jabłonnie[9][10].

Na początku lipca został mianowany pełniącym obowiązki szefa Departament V Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[11][12]. Od stycznia do lutego 1927 był redaktorem naczelnym miesięcznika Przegląd Wojskowo-Techniczny. Z dniem 11 stycznia 1928 roku został przeniesiony w stan nieczynny na okres dwunastu miesięcy[13]. Z dniem 4 grudnia 1928 roku został przeniesiony z korpusu oficerów saperów kolejowych do korpusu oficerów inżynierii i saperów ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 31,01. lokatą. 11 stycznia 1929 roku przedłużono mu stan nieczynny na dalszych dwanaście miesięcy[14]. Z dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I został przeniesiony w stan spoczynku z dniem 30 czerwca 1929[15]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Królewska Huta. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[16].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku był szefem kolejnictwa Armii „Kraków”[17].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 288.
  2. ↑ Oficerowie. muzeumwp.pl. [dostęp 2015-04-03].
  3. ↑ Marian Emil Przybylski h. Nowina. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-04-10].
  4. ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 74 z 8 lipca 1919 roku, poz. 2414, 2415.
  5. ↑ Regina Czarnecka, Organizacja Sztabu Generalnego WP (Naczelnego Dowództwa WP) w latach 1918-1921, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 26 z 2003.
  6. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, poz. 740.
  7. ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 371, 832.
  8. ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 265.
  9. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 63 z 27 września 1923 roku, s. 586.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 41, 899, 905.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 4 lipca 1925 roku, s. 358.
  12. ↑ Lista oficerów Sztabu Generalnego, Oddział V Sztabu Generalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku), Drukarnia Sztabu Generalnego, Warszawa 1926, s. 5.
  13. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 20 stycznia 1928 roku, s. 11.
  14. ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 10, 32.
  15. ↑ Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 140, Nr 9 z 27 kwietnia 1929. Ministerstwo Spraw Wojskowych. 
  16. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 349, 944.
  17. ↑ Władysław Steblik, Armia „Kraków” 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8, s. 24, 674. Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2, s. 311.
  18. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 28.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marian_Przybylski&oldid=66895838”