Michał Benesch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michał Jan Benesch
porucznik łączności porucznik łączności
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1899
Bochnia

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Pułk Radiotelegraficzny

Stanowiska

zastępca oficera mobilizacyjnego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Brązowy Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Michał Jan Benesch (ur. 28 sierpnia 1899 w Bochni, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik łączności Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Izydora i Heleny z Maślaków. Uczestnik wojny z bolszewikami 1920. Służył w Szefostwie Łączności DOK V, a następnie w 5 batalionie telegraficznym w Krakowie na stanowisku dowódcy plutonu. Absolwent absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1932 uzyskał tytuł magistra. Absolwent Szkoły Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy. 4 sierpnia 1934 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 1 sierpnia 1934 i 1. lokatą w korpusie oficerów łączności, a minister spraw wojskowych wcielił do Pułku Radiotelegraficznego w Warszawie[1]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1937 i 39. lokatą w korpusie oficerów łączności[2]. W marcu 1939 w dalszym ciągu pełnił służbę w Pułku Radiotelegraficznym na stanowisku zastępcy oficera mobilizacyjnego[3].

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej 18 września w Łucku. Początkowo osadzony w obozie przejściowym w Szepietówce (stan na 29 września 1929), następnie przewieziony 7 października 1939 do putywulskiego obozu jenieckiego. 1 listopada 1939 wysłany do obozu w Kozielsku, dokąd dotarł 3 listopada. 22 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[4] – lista wywózkowa 040/1 poz. 66, nr akt 3240 z 20.04.1940[5]. Został zamordowany między 23 a 24 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 20.05.1943. Przy szczątkach zgodnie z niemieckim zapisem znaleziono: dowód osobisty i czerwony krzyżyk[6]. Wg listy PCK znaleziono: "wyciąg z metryki, pismo z pułku radiowego, legitymację członka PCK, kartki pocztowe, listę nazwisk, kalendarzyk"[7]. Figuruje na liście AM-236-2595 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF-97-02595. Nazwisko Benescha znajduje się na liście ofiar (pod nr 2595) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 146 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 150 z 1943. W Archiwum Robla (pakiet 02595) znajduje się kopia kalendarzyka z zapiskami znalezionego przy szczątkach Benescha. 

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Michał Benesch został upamiętniony:

12 kwietnia 2012 w Bochni, na tablicy na obelisku umieszczonym na poboczu ulicy Ofiar Katynia[9]

30 sierpnia 2009 posadzeniem „Dębu Pamięci” w Więckowicach na terenie DPS. Gościem honorowym była córka Jana Benescha, Maria Jasińska z rodziną[10][11].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Heleną z Nizińskich, miał syna Ryszarda oraz córki Marię i Irenę

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 sierpnia 1934 roku, s. 217, 226.
  2. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 414.
  3. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 817.
  4. УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 163.
  5. Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 704.
  6. Auswaertiges Amt - Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 236.
  7. Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online], lublin.ap.gov.pl [dostęp 2018-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).
  8. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  9. Bochnia – serwis wiadomości z powiatu i miasta Bochni - Czasbocheński.pl: Trzecia tablica katyńska odsłonięta. www.czasbochenski.pl. [dostęp 2021-03-29]. (pol.).
  10. Dąb Pamięci posadzony w Więckowicach [online], Oficjalny serwis internetowy Gminy Zabierzów [dostęp 2017-07-05].
  11. http://www.katyn-pamietam.pl/uploads/file/Raporty/557%20Stowarzyszenie%20Sportowe%20LKS%20Potok.pdf
  12. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 270.
  13. a b Muzeum Katyńskie - Mediateka [online], www.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-07-05] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]