Michael Emenalo

{{{imię i nazwisko}}}
	[[Plik:{{{grafika}}}\|240x240px\|alt=Ilustracja\|{{{opis grafiki}}}]]; {{{opis grafiki}}}
Pełne imię i nazwisko	{{{pełne imię i nazwisko}}}
Data i miejsce urodzenia	{{{data urodzenia}}} ; {{{miejsce urodzenia}}}
Data i miejsce śmierci	{{{data śmierci}}} ; {{{miejsce śmierci}}}
Wzrost	185 cm
Pozycja	Obrońca
	Informacje klubowe
Klub	{{{klub}}}
Numer w klubie	{{{numer w klubie}}}
Kariera juniorska
Lata	Klub
BŁĄD: {{{kariera juniorska}}}
Kariera seniorska
BŁĄD: {{{kariera seniorska}}}
Kariera reprezentacyjna
BŁĄD: {{{kariera reprezentacyjna}}}
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
BŁĄD: {{{kariera trenerska}}}
Dorobek medalowy
	{{{medale}}}
	Odznaczenia
	{{{odznaczenia}}}
	[[q:{{{wikicytaty}}}\|Cytaty w Wikicytatach]]
	[{{{www}}} Strona internetowa]

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 14 lut 2018, była oparta na tej wersji.

Michael Emenalo (ur. 4 lipca 1965 w Abie) – nigeryjski piłkarz grający na pozycji lewego obrońcy. Aktualnie jest głównym skautem w AS Monaco FC . Od 18 listopada 2010 do 29 czerwca 2011 roku był drugim trenerem londyńskiego klubu. 9 lipca 2011 został nowym dyrektorem technicznym. Do jego zadań będzie należeć opieka nad międzynarodową i krajową siecią skautingu oraz techniczna pomoc w przygotowaniu programów dla Akademii i zagranicznej młodzieży. Jego rola ma istotne znaczenie w ogólnej, długoterminowej strategii klubu.

Kariera klubowa

Emenalo pochodzi z miasta Aba. Jednak jego pierwszym klubem w karierze był klub Rangers International z miasta Enugu. W barwach tego klubu Emenalo zadebiutował w nigeryjskiej ekstraklasie. Grał tam do końca 1985 roku i na początku 1986 wyjechał z kraju.

Emenalo trafił do Stanów Zjednoczonych, gdzie w Bostonie rozpoczął studia na Uniwersytecie Bostońskim. Został także piłkarzem tamtejszej drużyny uniwersyteckiej, noszącej przydomek „The Terriers”. W 1987 roku został uznany MVP Wschodniej Konferencji ligi uniwersyteckiej. W 1988 był już seniorem i wtedy grał jeszcze lepiej – został uznany MVP sezonu całej ligi, mianowany do Najlepszej Jedenastki Wszystkich Konferencji, Trzeciej Drużyny Całej Ameryki oraz otrzymał Nagrodę E. Raya Speare'a dla najlepszego studenta-sportowca na uczelni. Do tego dołożył tytuł mistrzowski ze swoimi kolegami z drużyny piłkarskiej. Rok 1989 był ostatnim w Bostonie. Emenalo swój pobyt w drużynie uniwersyteckiej zamknął z bilansem 36 goli i 32 asyst, co uczyniło go drugim najlepiej punktującym (104 punkty) graczem w historii drużyny uniwersyteckiej.

Po zakończeniu studiów Michael wyjechał do Europy i podpisał kontrakt z belgijskim klubem RWD Molenbeek. W sezonie 1989/1990 zagrał w 18 ligowych meczach i zdobył dla zespołu 3 gole (wszystkie w 3 kolejnych wygranych meczach zespołu w grudniu 1989). W sezonie 1990/1991 uzyskał 1 gola w 16 meczach, a w kolejnym (1991/1992) zdobył także 1 bramkę (w zremisowanym 1:1 meczu ze Standardem Liège) oraz 1 samobójczą (porażka 0:2 u siebie z KV Mechelen). Po trzech sezonach spędzonych w Brukseli Emenalo odszedł z zespołu i przez niemal rok nie grał w piłkę.

Do futbolu wrócił w 1993 roku i grał wówczas w Eintrachcie Trewir, grającym w Regionallidze Południowo-Zachodniej. Latem 1994 roku, gdy został piłkarzem Notts County występującym wówczas w Division One. W zespole z Nottingham zagrał tylko w 7 meczach, a klub ten zakończył rozgrywki na ostatnim miejscu w 24-zespołowej lidze. Z Notts County wywalczył za to Puchar Anglo-Włoski i wystąpił w zwycięskim 2:1 finale z Ascoli Calcio, rozegranym na Wembley Stadium.

W 1996 roku Emenalo ponownie wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Podpisał kontrakt z San Jose Clash, jednym z członków nowo powstałej profesjonalnej ligi Major League Soccer. Jego kolegą z zespołu był między innymi jego rodak i kolega z reprezentacji, Benedict Iroha. W całej lidze był drugim najbardziej karanym żółtymi kartkami piłkarzem – 13 w 29 meczach. Nie zdobył żadnego gola, ale zaliczył 2 asysty. Drużyna z San Jose awansowała do fazy play-off, jednak w pierwszej rundzie odpadła po meczach z późniejszymi finalistami, Los Angeles Galaxy. W 1997 roku Michael zagrał w 27 meczach San Jose i zdobył 1 gola, w wygranym w sierpniu 4:1 meczu z New England Revolution. Pomimo tego, zespół Clash był najsłabszym zespołem w całej lidze i nie awansował do fazy play-off.

W połowie sezonu 1997/1998 Emenalo został piłkarzem klubu Segunda División, UE Lleida. Z zespołem tym zajął 5. miejsce w lidze i nie udało się jemu i jego kolegom awansować do Primera División. Po sezonie Michael wyjechał do Izraela zostając w październiku 1998 zawodnikiem tamtejszego Maccabi Tel Awiw. Był członkiem pierwszej jedenastki i wystąpił w 22 meczach zespołu, we wszystkich od pierwszych minut. Z Maccabi wywalczył wicemistrzostwo Izraela, pomimo tego, że stołeczny zespół źle wystartował do sezonu. W sezonie 1999/2000 także był podstawowym zawodnikiem Maccabi, z którym zajął 6. pozycję w lidze. Wystąpił także w Pucharze UEFA, ale już w pierwszej rundzie izraelski zespół odpadł po dwumeczu z RC Lens. Po sezonie Emenalo odszedł z drużyny. Na początku 2001 roku trenował z zespołem MLS, Miami Fusion a potem z Columbus Crew, ale z żadnym z nich nie podpisał kontraktu, toteż zakończył piłkarską karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1985	Rangers International	Nigeria	Premier League (NGA)	?	?
1986	Uniwersytet Bostoński	USA	liga uniwersytecka	?	?
1987	Uniwersytet Bostoński	USA	liga uniwersytecka	?	?
1988	Uniwersytet Bostoński	USA	liga uniwersytecka	?	?
1989	Uniwersytet Bostoński	USA	liga uniwersytecka	?	?
1989/90	RWD Molenbeek	Belgia	Eerste Klasse	18	3
1990/91	RWD Molenbeek	Belgia	Eerste Klasse	16	1
1991/92	RWD Molenbeek	Belgia	Eerste Klasse	13	1
1993/94	Eintracht Trier	Niemcy	Regionalliga	?	?
1994/95	Notts County	Anglia	Division One	7	0
1996	San Jose Clash	USA	Major League Soccer	29	0
1997	San Jose Clash	USA	Major League Soccer	27	1
1997/98	UE Lleida	Hiszpania	Segunda División	?	?
1998/99	Maccabi Tel Awiw	Izrael	Ligat ha’Al	22	0
1999/00	Maccabi Tel Awiw	Izrael	Ligat ha’Al	?	?
			Łącznie w Jupiler League	47	5
			Łącznie w Major League Soccer	56	1

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Nigerii Emenalo zadebiutował 6 kwietnia 1985 roku w wygranym 3:0 meczu z Kenią, rozegranym w ramach kwalifikacji do MŚ w Meksyku. Zastąpił wówczas zawieszonych Stephena Keshi i Sundaya Eboigbe i zagrał we wszystkich czterech ostatnich meczach eliminacyjnych „Super Orłów”.

W 1994 został Emenalo powołany przez selekcjonera Clemensa Westerhofa na finały MŚ w USA jako rezerwowy dla Keshiego. Tam jednak Keshi doznał kontuzji i Emenalo wskoczył na jego miejsce. Zagrał w 3 meczach swojej drużyny – w przegranym 1:2 z Argentyną, wygranym 2:0 z Grecją oraz przegranym w 1/8 finału 1:2 (po dogrywce) z Włochami.

Ogółem w pierwszej reprezentacji Nigerii Michael Emenalo zagrał w 14 meczach i nie zdobył żadnego gola.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Emenalo został trenerem. Podobnie jak jego kolega z boiska, Samson Siasia trenował młodzieżowe drużyny w Atlancie.

Ciekawostki

Brat Emenalo, Mark był również piłkarzem.
Żoną Michaela, jest Erin Emenalo (wcześniej znana jako Erin Fahey), była bramkarka drużyny Washington Freedom grającej w Amerykańskiej Kobiecej Lidze Piłkarskiej.
Obecnie zajmuje się przeprowadzaniem transferów w londyńskiej Chelsea, odpowiada za transfery między innymi Demby By i El Hadjiego Papiego Misona Boncura Djilobodjiego.

Linki zewnętrzne

Profil na stronie Nigerian Players

Błąd w przypisach: Istnieje znacznik <ref> dla grupy o nazwie „infobox”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="infobox"/>

BŁĄD PRZYPISÓW

[a]