Mieczysław Chyliński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Chyliński
Miecislaus Ritter Chyliński von Jastrzębiec
rotmistrz rezerwy pospolitego ruszenia kawalerii rotmistrz rezerwy pospolitego ruszenia kawalerii
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1880
Busk

Data śmierci

6 września 1939

Przebieg służby
Siły zbrojne

C. K. Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

17 Pułk Artylerii Dywizyjnej,
1 Galicyjski Pułk Ułanów,
Dowództwo Szkoły Jazdy,
10 Pułk Strzelców Konnych

Stanowiska

adiutant pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Późniejsza praca

urzędnik MSZ

Odznaczenia
Złoty Węgierski Krzyż Zasługi (cywilny) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Mieczysław Ludwik Chyliński herbu Jastrzębiec (ur. 24 maja 1880 w Busku, zm. 6 września 1939) – rotmistrz rezerwy pospolitego ruszenia kawalerii Wojska Polskiego, urzędnik Ministerstwa Spraw Zagranicznych II Rzeczypospolitej.

Grobowiec Mieczysława Chylińskiego

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mieczysław Ludwik Chyliński[a] urodził się 24 maja 1880 w Busku[1][2][3]. Był synem Kajetana (sędzia), bratankiem Antoniego (ksiądz proboszcz rzymskokatolicki tamże) i Michała (1856–1925), dziennikarz[4][1].

W C. K. Armii został mianowany podporucznikiem artylerii z dniem 1 września 1900[5] (według innego źródła po ukończeniu oddziału artylerii w Technicznej Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt 18 sierpnia 1901 został mianowany podporucznikiem z dniem 1 sierpnia 1901[6]). Od tego czasu był oficerem 17 pułku artylerii dywizyjnej w Miszkolcu[7]. Następnie został przeniesiony do kawalerii i awansowany na porucznika z dniem 1 maja 1907[8][9] Od tego czasu był oficerem 1 Galicyjskiego pułku ułanów we Lwowie[10] (w tym od około 1908 do ok. 1911 adiutant pułku[11][12])[13]. Od ok. 1913 był urlopowany[14]. Po wybuchu I wojny światowej został mianowany na stopień rotmistrza w rezerwie z dniem 1 listopada 1914 i pozostawał wówczas nadał z przydziałem do 1 pułku ułanów[15][16]. Jako rotmistrz pozasłużbowy z Troppau w czerwcu 1916 przebywał w pałacu Metternich w uzdrowisku Baden (w tym czasie był tam także kierownik starostwa c. k. powiatu chrzanowskiego, Władysław Chyliński)[17].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rozkazem Naczelnego Wodza Józefa Piłsudskiego z 13 lutego 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego jako były oficer armii austriackiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia rotmistrza ze starszeństwem z 1 listopada 1914 i z zaliczeniem do 1-ej rezerwy i został powołany do służby czynnej na czas wojny aż do demobilizacji[18]. Rozkazem Szefa Sztabu Generalnego w. z. pułkownika Stanisława Hallera z 13 lutego 1919 otrzymał przydział do Dowództwa Szkoły Jazdy w Warszawie z dniem 1 lutego 1919[19]. Został awansowany na stopień majora rezerwy kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[20][21]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 10 pułku Strzelców Konnych w Łańcucie[22][23]. W 1934 jako rotmistrz rezerwy pospolitego ruszenia kawalerii był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr V jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto[24].

Uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 1924 został uznany przynależnym do gminy Sanok[1]. Jako naczelnik kancelarii w Budapeszcie z dniem 1 stycznia 1925 został mianowany sekretarzem konsularnym I klasy w Poselstwie RP w Budapeszcie[25]. Z tego stanowiska został przeniesiony w stan nieczynny z dniem 1 maja 1931[26], a następnie w stan spoczynku z dniem 31 października 1931[27].

Po wybuchu II wojny światowej zmarł 6 września 1939 tj. w dniu wkroczenia Niemców do Krakowa (w inskrypcji nagrobnej wpisano „zginął dla ojczyzny”)[28]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXIII-25-10)[29][28].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowych c. k. armii był określany w języku niemieckim jako „Miecislaus Ritter Chyliński von Jastrzębiec”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 59 (poz. 45).
  2. ↑ Mieczysław Ludwik Chyliński. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-05-16].
  3. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 269, 933. Tu podano 27 maja 1880..
  4. ↑ Tages-Neuigkeiten. Ein hogeschätzter Mann †. „(Neuigkeits) Welt Blatt”. Nr 52, s. 5, 4 marca 1893. (niem.). 
  5. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 789.
  6. ↑ Die Ausmusterung in der Militär-Akademie. „Illustriertes Wiener Extrablatt”. Nr 226, s. 3, 19 sierpnia 1901. (niem.). 
  7. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1902. Wiedeń: 1901, s. 838.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1903. Wiedeń: 1902, s. 834.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1904. Wiedeń: 1903, s. 838.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1905. Wiedeń: 1904, s. 845.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1906. Wiedeń: 1905, s. 856.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1907. Wiedeń: 1906, s. 865.
  8. ↑ Amtlicher Theil. „Wiener Zeitung”. Nr 97, s. 9, 27 kwietnia 1907. (niem.). 
  9. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 698.
  10. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1908. Wiedeń: 1907, s. 783.
  11. ↑ a b Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1909. Wiedeń: 1909, s. 800.
  12. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1910. Wiedeń: 1909, s. 808.
    •Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1911. Wiedeń: 1910, s. 812.
  13. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1912. Wiedeń: 1911, s. 816.
  14. ↑ Schematismus für das k. u. k. Heer und für die k. u. k. Kriegs-Marine 1914. Wiedeń: 1914, s. 726.
  15. ↑ Militärisches Avancement. „Neues Wiener Tagblatt”. Nr 352, s. 18, 21 grudnia 1914. (niem.). 
  16. ↑ Amtlicher Theil. „Wiener Zeitung”. Nr 300, s. 12, 22 grudnia 1914. (niem.). 
  17. ↑ Amtliche Kurliste. „Cur- und Fremden-Liste des Curortes Baden bei Wien”. Nr 33, s. 2, 8 czerwca 1916. (niem.). 
  18. ↑ 639. Rozkaz. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 20, s. 476, 22 lutego 1919. 
  19. ↑ 649. Rozkaz. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 20, s. 485, 22 lutego 1919. 
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 695.
  21. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 617.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 672.
  23. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 595.
  24. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 269, 933.
  25. ↑ 9. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 1, s. 9, 31 stycznia 1925. 
  26. ↑ 35. Zmiany personalne. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 5, s. 74, 15 kwietnia 1931. 
  27. ↑ 143. Zmiany personalne. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 21, s. 301, 1 listopada 1931. 
  28. ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Mieczysław Chyliński. rakowice.eu. [dostęp 2020-05-16].
  29. ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 102. ISBN 83-08-01428-3.
  30. ↑ Dziennik Urzędowy. Ministerstwo Spraw Zagranicznych. 1933, nr 13, poz. 121, s. 138, „Biblioteka Jagiellońska, 101665 III”, 1 lipca 1933 [dostęp 2023-07-03].
  31. ↑ Auszeichnungen für hervorragender Leistungen im Kriege. „Reichspost”. Nr 134, s. 8, 22 marca 1917. (niem.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mieczysław_Chyliński&oldid=73160913”