Mieczysław Kramarz

Mieczysław Kramarz
	komisarz Policji Państwowej
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1901 ; Rzeszów
Data i miejsce śmierci	1940 ; Kalinin
	Przebieg służby
Formacja	Wojsko Polskie; Policja Państwowa
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa, ; wojna polsko-bolszewicka
	Odznaczenia
	;

Mieczysław Edward Kramarz (ur. 10 marca 1901 we Rzeszowie, zm. 1940 w Kalininie) – porucznik piechoty Wojska Polskiego i komisarz Policji Państwowej, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława i Honoraty z Pożarskich. Ukończył szkołę ludową w Rzeszowie, a w 1917 cesarsko-królewskie II Gimnazjum. 2 stycznia 1918 wstąpił ochotniczo do Polskiego Korpusu Posiłkowego w Bolechowie. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Do 1930 roku służył w 5 pułku piechoty Legionów w Wilnie. W latach 1930–1933 był uczniem Szkoły Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy. 5 sierpnia 1933 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1933 i 427. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 1 pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu^[1]. W 1935 wrócił do 5 pp Leg. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 203. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[2].

Następnie przeszedł do policji. Absolwent kursu dla komendantów Policji Państwowej, który ukończył 1 lipca 1938 roku. Od 1938 roku do września 1939 roku Komendant Powiatowy Policji w Działdowie.

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.

Awans pośmiertny[edytuj | edytuj kod]

4 października 2007 roku Mieczysław Kramarz został pośmiertnie awansowany na stopień nadkomisarza Policji Państwowej^[3]^[4]^[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Krzyż Legionowy
Medal „Za Łotwę”
Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r. - 1 stycznia 1986 (pośmiertnie)^[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 sierpnia 1933 roku, s. 159, 167.
↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 409.
↑ Funkcjonariusze Policji – Uroczysty Apel Pamięci 9 listopada 2007 roku, plac marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie [dostęp 2012-03-21]
↑ Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. katedrapolowa.pl. s. 127. [dostęp 2012-12-13]. (pol.).
↑ Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Lubelska lista katyńska, AdamA. Winiarz (oprac.), Lublin: Wydaw. Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1997, s. 228, ISBN 83-227-0928-5, OCLC 830128984 .
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom I, Warszawa 2005, str. 434. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].. ISBN 83-89474-06-9
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_9_z_15_sierpnia_1933_roku,_s._159,_167-1] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 sierpnia 1933 roku, s. 159, 167.

[CITEREFRybkaStepan2003409-2] Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 409.

[3] Funkcjonariusze Policji – Uroczysty Apel Pamięci 9 listopada 2007 roku, plac marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie [dostęp 2012-03-21]

[awanse-4] Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.

[5] LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. katedrapolowa.pl. s. 127. [dostęp 2012-12-13]. (pol.).

[6] Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]