Mirosława Nykiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mirosława Nykiel
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 września 1953
Wańkowa

Zawód, zajęcie

polityk, menedżer, nauczycielka

Alma Mater

Uniwersytet Śląski

Stanowisko

senator VI kadencji (2005–2007), posłanka na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji (od 2007)

Partia

Platforma Obywatelska

Mirosława Nykiel z domu Bulwan (ur. 23 września 1953 w Wańkowej) – polska polityk, menedżer i nauczycielka, senator VI kadencji, posłanka na Sejm VI, VII, VIII, IX i X kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1983 ukończyła pedagogikę na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym Uniwersytetu Śląskiego (z siedzibą w Cieszynie), a następnie studia podyplomowe – z filologii polskiej w Ośrodku Kształcenia Nauczycieli w Katowicach (1987) oraz z integracji europejskiej w Wyższej Szkole Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie (2004). W 2013 została absolwentką studiów doktoranckich w Kolegium Ekonomiczno-Społecznym Szkoły Głównej Handlowej[1]. W 1980 wstąpiła do „Solidarności”. W latach 1973–1990 była pracownikiem kultury i nauczycielem języka polskiego. W latach 90. pracowała w Ruch S.A., w latach 2000–2001 pełniła funkcję prezesa zarządu tej firmy. Następnie prowadziła własną działalność gospodarczą.

W 1993 i 1997 bez powodzenia kandydowała do Sejmu. Była wśród założycieli Akcji Wyborczej Solidarność i Ruchu Społecznego AWS (1997) oraz Inicjatywy dla Polski (2003). Przez wiele lat była przewodniczącą Oświęcimskiej Koalicji Obywatelskiej. W 2005 przeszła wraz z grupą działaczy z IdP do Platformy Obywatelskiej. W 2005 z ramienia PO została wybrana na senatora VI kadencji. W wyborach parlamentarnych w 2007 z ramienia PO uzyskała mandat poselski, otrzymując 33 180 głosów w okręgu bielskim. W wyborach w 2011 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, dostała 43 329 głosów[2]. Bezskutecznie kandydowała w 2014 i 2019 do Parlamentu Europejskiego[3][4].

W 2015 została ponownie wybrana do Sejmu, otrzymując 26 927 głosów[5]. W Sejmie VIII kadencji została zastępcą przewodniczącego Komisji Gospodarki i Rozwoju oraz członkinią Komisji do Spraw Energii i Skarbu Państwa. W wyborach w 2019 i 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując odpowiednio 46 849 głosów[6] oraz 49 436 głosów[7].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest wdową, ma troje dzieci.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2021-03-05].
  2. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2015-06-02].
  3. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2015-06-02].
  4. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-30].
  5. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  6. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  7. Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-16].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]