Myanmymar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Myanmymar
Huber, 2011
Okres istnienia: alb
113/100.5
113/100.5
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

błonkoskrzydłe

Infrarząd

owadziarki

Nadrodzina

bleskotki

Rodzina

rzęsikowate

Rodzaj

Myanmymar

Typ nomenklatoryczny

Myanmymar aresconoides Huber, 2011

Myanmymar – wymarły rodzaj błonkówek z rodziny rzęsikowatych. Obejmuje tylko jeden opisany gatunek, M. aresconoides.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały po raz pierwszy w 2011 roku przez Johna T. Hubera na łamach „ZooKeys” w publikacji współautorstwa George’a Poinara Jr. Opisu dokonano na podstawie inkluzji w bursztynie birmańskim, odnalezionych w dolinie Hukawng, w okolicy Noije Bum w gminie Tanai i dystrykcie Myitkyina na terenie birmańskiego stanu Kaczin. Skamieniałości datowane są na późny alb. Nazwa rodzajowa to połączenie słów „Myanmar” i Mymar, natomiast epitet gatunkowy nawiązuje do podobnego rodzaju Arescon[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Błonkówka o ciele długości 535 μm, ubarwiona głównie ciemnobrązowo. Głowa miała szerokie policzki, trójczłonowe głaszczki szczękowe oraz czułki z dwuczłonową buławką i ośmioczłonową pozostałą częścią biczyka (funikulusem). Śródplecze miało tarczę (mesoscutum) 1,6 raza dłuższą od tarczki. Przednie skrzydła były wąskie, o prawie równoległych brzegach i sięgającym do około ⅔ użyłkowaniu. Żyłka marginalna była przypuszczalnie dłuższa od submarginalnej, a postmarginalna nie występowała. Na tylnej krawędzi skrzydła przy podstawie żyłki marginalnej znajdował się zaokraglony płatek. Zaplecze miało brzegi przedni i tylny równoległe. Skrzydła tylnej pary były wąskie, o równoległych brzegach i co najwyżej siedmiokrotnie dłuższych nich szerokość skrzydła szczecinkach brzegowych. Pozatułów był 1,2 raza dłuższy od zaplecza. Odnóża miały długie, pięcioczłonowe stopy. Pierścieniowaty stylik był krótszy niż szeroki. Pokładełko miało na osłonkach kilka szczecinek przy wierzchołku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J. Huber, G. Poinar Jr.. A new genus of fossil Mymaridae (Hymenoptera) from Cretaceous amber and key to Cretaceous mymarid genera. „ZooKeys”. 130, s. 461-472, 2011. DOI: 10.3897/zookeys.130.1241.