Myrmecocystus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Myrmecocystus[1]
Wesmael, 1838
Ilustracja
Robotnica Myrmecocystus snellingi
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

sześcionogi

Gromada

owady

Rząd

błonkoskrzydłe

Podrząd

trzonkówki

Infrarząd

żądłówki

Nadrodzina

osy

Rodzina

mrówkowate

Podrodzina

Formicinae

Plemię

Lasiini

Rodzaj

Myrmecocystus

Typ nomenklatoryczny

Myrmecocystus mexicanus Wesmael, 1838

Synonimy
  • Endiodioctes Snelling, 1976
  • Eremnocystus Snelling, 1976

Myrmecocystusrodzaj mrówek z podrodziny Formicinae.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Samice o najwyżej umiarkowanie zaznaczonym polimorfizmie. Czułki samic są 12-członowe, a samców 13-członowe z trzonkiem dłuższym niż 4 następne człony. Tylny brzeg nadustka sąsiaduje z rowkami czułkowymi. Warga górna jest głęboko wykrojona. Szerokie, trójkątne żuwaczki mają bruzdy boczne, ale nie mają grzbietowych. Samice mają wypukłe oczy ustawione nieco ponad połową wysokości głowy, natomiast przyoczka często są u nich zredukowane, a niekiedy całkiem nieobecne. Głaszczki wargowe są 4-członowe, a głaszczki szczękowe 5-członowe u samców i 6-członowe u samic. Tułów samic jest wydłużony i porośnięty dwoma rodzajami włosków: delikatnymi i położonymi oraz długimi i sterczącymi. Smukłe odnóża samic mają prostej budowy pazurki stóp[2].

Larwy są podobne do tych z rodzaju Lasius, ale mają smuklejsze i krócej owłosione ciała. Głowę mają wyposażoną w krótkie czułki, krótkie i ząbkowane włoski oraz trójkątne z bardzo słabo wypukłymi bokami żuwaczki[2].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Mrówki te są głównie drapieżne i padlinożerne, ale pożywiają się także nektarem, sokami wyciekającymi z owoców oraz spadzią mszyc i czerwców mączystych. Pokarmy płynne magazynowane są przez robotnice o rozdętych odwłokach, które wskutek stają się niezdolne do ruchu. Na jedną kolonię mogą przypadać setki takich robotnic. Oprócz pokarmów bogatych w cukry mogą one także przechowywać wodę[2].

Loty godowe odbywają się po lekkim deszczu, zwykle późnym popołudniem lub wczesnym wieczorem. Zapłodnione królowe zakładają komory lęgowe na głębokości około 15–46 cm[2].

Z mrówkami tymi związane są myrmekofilne żuki z rodzaju Cremastocheilus. Inne myrmekofile spotyka się w ich gniazdach bardzo rzadko. Do odnotowanych należą: przerzutek Mirolepisma deserticola, świerszcz Myrmecophila manni oraz roztocz Gigantolaelaps[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj endemiczny dla nearktycznej Ameryki Północnej. Na północ sięga południowej części stanu Waszyngton, na południe środkowego Meksyku, a na wschód Teksasu. Najwięcej gatunków występuje w południowej Kalifornii. Przedstawiciele preferują siedliska pustynne i półpustynne[2].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Należy tu 29 opisanych gatunków[3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Myrmecocystus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f Roy R. Snelling. A revision of the honey ants, genus Myrmecocystus (Hymenoptera: Formicidae). „Science Bulletin”. 24, s. 1-163, 1976. Natural History Museum of Los Angeles County. 
  3. Barry Bolton: Myrmecocystus. [w:] An Online Catalog of the Ants of the World [on-line]. [dostęp 2017-06-14].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]