Myszołów preriowy
| Buteo swainsoni[1] | |
| Bonaparte, 1838 | |
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
myszołów preriowy |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Myszołów preriowy[3] (Buteo swainsoni) – gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Zamieszkuje Amerykę Północną, ale zimuje głównie w Ameryce Południowej. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].
.jpg)
.jpg)
- Odmiana jasna: Wierzch ciała brązowy, ogon szarobrązowy z 5–7 ciemnymi paskami; białe gardło, pierś brązowa, boki, brzuch oraz nogi kremowe; skrzydła od spodu białe, lotki ciemne.
- Odmiana ciemna: Spód skrzydeł płowy, reszta ciała ciemna.
- Podczas krążenia w powietrzu skrzydła w kształcie litery V. Podczas czatowania złożone skrzydła wystają poza ogon.
- Zasięg, środowisko
- Zachodnia i środkowa Ameryka Północna – od Alaski na południowy wschód do Minnesoty w USA i na południe do Meksyku. Zimuje głównie w Ameryce Południowej, zwłaszcza w północnej Argentynie, południowej Brazylii, Paragwaju i Urugwaju; niektóre ptaki zimują na południu i zachodzie USA, w Meksyku i Ameryce Centralnej[4][7]. Występuje na terenach otwartych, w tym na sawannach, łąkach, stepach i gruntach uprawnych, a także na otwartych terenach leśnych[7].
- Pożywienie
- Żywi się małymi ssakami, ptakami, jaszczurkami, wężami, płazami i owadami, zwłaszcza konikami polnymi[7].
- Rozród
- Gniazdo umieszcza zwykle na drzewie, często w strefie nadrzecznej, ale także na izolowanych drzewach lub w zagajnikach na terenach otwartych, w tym na terenach rolniczych[7]; czasem buduje gniazdo na słupach energetycznych[7][8], w zaroślach lub na ziemi[8]. Gniazdo jest platformą wykonaną z patyków z gałązkami, chwastami lub trawą, wewnątrz wyłożone jest kawałkami kory i zielonymi liśćmi z okolicznych drzew, niektóre są ozdobione kwiatostanami wierzb, porostów lub puchem czy piórami. W zniesieniu 2–4 jaja (najczęściej 2), są one początkowo bladoniebieskawobiałe lub zielonkawobiałe i zwykle lekko nakrapiane różnymi odcieniami brązu[7]. Inkubacja trwa około 28[7]–31[8] dni i zajmują się nią oboje rodzice, podobnie jak później karmieniem piskląt. Młode są w pełni opierzone po 28–35 dniach od wyklucia[7].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje myszołowa preriowego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Buteo swainsoni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Buteo swainsoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-11-07].
- ↑ a b Swainson's Hawk (Buteo swainsoni). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-11-07]. (ang.).
- ↑ a b Swainson's Hawk Identification. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-11-07]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Species account: Swainson's Hawk Buteo swainsoni. [w:] Global Raptor Information Network [on-line]. The Peregrine Fund. [dostęp 2020-11-07]. (ang.).
- ↑ a b c Stabler, K.: Buteo swainsoni. [w:] Animal Diversity Web [on-line]. 2000. [dostęp 2020-11-07]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).