Narodowy rezerwat przyrody Mionší

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Narodowy rezerwat przyrody Mionší
Ilustracja
Rezerwat w 1980
rezerwat florystyczny
Typ

leśny

Państwo

 Czechy

Mezoregion

Beskid Śląsko-Morawski

Data utworzenia

1954

Powierzchnia

169,7 ha

Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego
Mapa konturowa kraju morawsko-śląskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Narodowy rezerwat przyrody Mionší”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Narodowy rezerwat przyrody Mionší”
Ziemia49°32′00″N 18°39′46″E/49,533333 18,662778

Narodowy rezerwat przyrody Mionší (cz. Národní přírodní rezervace Mionší) – narodowy rezerwat przyrody na terenie Czech, w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Frydek-Mistek, pomiędzy miejscowościami Łomna Dolna i Łomna Górna, w Beskidzie Śląsko-Morawskim, na wysokości od 720 do 949 m n.p.m. Obejmuje grzbiet pasma Mionszy (883 m n.p.m.), Wielkiej Polany (893 m n.p.m.) i Upłazu (949 m n.p.m.), zajmuje 169,7 ha powierzchni w granicach CHKO Beskidy. Po raz pierwszy obszar ten został objęty ochroną prawną w 1933, w obecnej formie NPR Mionší funkcjonuje od 1954.

Ochronie podlega kompleks leśny w swym charakterze podobny do pierwotnych lasów Puszczy Karpackiej składających się z jodły i buka, z niewielkimi śródleśnymi polanami i pastwiskami, a także wychodniami skalnymi. Największe jodły sięgają wysokości 45-60 m, 1,5 m pierśnicy, a ich wiek szacowany jest na od 250 do 450 lat. Oprócz dominujących jodły i buka na las składają się w dużej domieszce jawory, a w wyższych partiach rezerwatu świerk. Miejscami występuje również jesion, klon zwyczajny, wiąz górski, czereśnia ptasia. W runie występują żywiec dziewięciolistny i bulwkowaty, lilia złotogłów, miesiącznica trwała, niecierpek pospolity, śnieżyczka przebiśnieg. W podszycie rośnie dziki bez koralowy, wawrzynek wilczełyko i wiciokrzew czarny. Na faunę składa się 110 gatunków kręgowców, w tym 73 gatunki ptaków, 5 gatunków płazów i 4 gatunki gadów.

Rezerwat jest w większości zamknięty dla ruchu turystycznego, udostępniona jest jednak ścieżka dydaktyczna położona wzdłuż północno-zachodniej granicy rezerwatu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barański Mirosław J.: CHKO Beskydy, w: «Harnaś. Materiały szkoleniowe Studenckiego Koła Przewodników Górskich "Harnasie"», nr 13, wyd. PTTK, Oddz. Uczelniany im. Zygmunta Klemesiewicza przy Politechnice Śl., Gliwice 1986, s. 7 - 25;
  • Aleksander Dorda: Środowisko biotyczne. Ochrona przyrody na lewym brzegu Olzy. W: Dzieje Śląska Cieszyńskiego od zarania do czasów współczesnych pod redakcją Idziego Panica. T. I: Śląsk Cieszyński w czasach prehistorycznych. Cz. pierwsza: Środowisko przyrodnicze. Cieszyn: Starostwo Powiatowe, 2009, s. 143-144. ISBN 978-83-926929-2-8.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]