Natsuzuki (1944)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Natsuzuki
Ilustracja
Historia
Stocznia

Sasebo

Położenie stępki

1 maja 1944

Wodowanie

2 grudnia 1944

 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Wejście do służby

8 kwietnia 1945

Wycofanie ze służby

25 sierpnia 1947

Los okrętu

po wojnie przekazany Wielkiej Brytanii i zezłomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa - 2701 ton,
pełna - 3700 ton

Długość

134,2 m

Szerokość

11,6 m

Zanurzenie

4,2 m

Napęd
2 turbiny parowe o mocy łącznej 52 000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby
Prędkość

33 węzłów

Zasięg

8300 mil morskich przy prędkości 18 w

Uzbrojenie
8 dział 100 mm Typ 98 w wieżach dwudziałowych (4xII),
15 - 48 działek przeciwlotniczych 25 mm Typ 96, na stanowiskach podwójnych, potrójnych i pojedynczych (ilość zwiększana w latach 1943-44),
1 poczwórna wyrzutnia torpedowa 610 mm Typ 92 model 4 (1xIV) (8 torped Typ 93),
1-2 miotacze bomb głębinowych Typ 94, zrzutnie bg (72 bomby głębinowe)
Załoga

300

Natsuzuki (jap. 夏月 pol. "letni księżyc")japoński wielki niszczyciel z okresu II wojny światowej, typu Akizuki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

"Natzuzuki" należał do serii wielkich niszczycieli typu Akizuki, zaprojektowanych specjalnie jako okręty obrony przeciwlotniczej, których główne uzbrojenie stanowiło 8 nowych dział uniwersalnych kalibru 100 mm, o świetnych charakterystykach balistycznych, lecz umiarkowanie skutecznym systemie kierowania ogniem.

Stępkę pod budowę okrętu położono 1 maja 1944 w stoczni Marynarki w Sasebo, kadłub wodowano 2 grudnia 1944, a okręt wszedł do służby 8 kwietnia 1945, jako ostatni ukończony okręt typu. Nazwa, podobnie jak pozostałych niszczycieli tej serii, związana była z Księżycem i oznaczała "Letni Księżyc".

Służba[edytuj | edytuj kod]

Po wejściu do służby w kwietniu 1945 jego załoga szkoliła się na wodach Japonii w składzie 11. Flotylli Niszczycieli. 25 maja 1945 został przydzielony do 41. dywizjonu niszczycieli 31. Flotylli Eskortowej. Nie brał udziału w działaniach bojowych. 16 czerwca 1945 został uszkodzony w rejonie Sasebo na minie lotniczej, nie ukończony remont do końca wojny. Po wojnie służył do transportu repatriantów.

25 sierpnia 1947 został przekazany Wielkiej Brytanii w ramach reparacji, lecz nie wszedł do służby, ale po zbadaniu przez specjalistów został złomowany w 1948 w Uraga w Japonii.

Dowódca:

  • kmdr por Shigeru Nishino (kwiecień 1945 - wrzesień 1945)

Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]

  • zapas paliwa: 1097 t.

Uzbrojenie i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

  • 8 dział 100 mm Typ 98 w wieżach dwudziałowych (4xII).
    • długość lufy - L/65 (65 kalibrów), kąt podniesienia - 90° donośność - 19.500 m (pozioma), 14.700 m (maks. pionowa), masa pocisku - 13 kg. Zapas amunicji - po 300 nabojów.
  • system kierowania ogniem artylerii głównej: dwa 4,5-metrowe dalmierze stereoskopowe (na nadbudówce dziobowej i rufowej) z przelicznikiem artyleryjskim Typ 94.
  • urządzenia kierowania ogniem artylerii plot: 2,5-metrowy dalmierz, dwa 1,5 metrowe dalmierze
  • szumonamiernik
  • radar: dozoru ogólnego model 21 lub dozoru ogólnego model 22 i/lub dozoru powietrznego model 13

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]