Obóz niemiecki dla Polaków (Polenlager) w Pogrzebieniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Polenlager 82 Pogrzebin
Reichskommissar für die Festigung Deutschen Volkstums – Volksdeutsche Mittelstelle – Einsatzführung Oberschlesien – Polenlager 82 Pogrzebin
Ilustracja
Pomnik poświęcony dzieciom pomordowanym w obozie. W tle pałac, w którym mieścił się obóz
Odpowiedzialny

 III Rzesza

Rozpoczęcie działalności

czerwiec 1942

Zakończenie działalności

październik 1943

Terytorium

Polska pod okupacją niemiecką

Miejsce

Pogrzebień

Narodowość więźniów

Polacy

Komendanci

• Kratky
• Nagel
• Feistenauer
• Grel

brak współrzędnych

Polenlager 82 Pogrzebin (pełna nazwa Reichskommissar für die Festigung Deutschen Volkstums – Volksdeutsche Mittelstelle – Einsatzführung Oberschlesien – Polenlager 82 Pogrzebin) – hitlerowski obóz przesiedleńczy znajdujący się we wsi Pogrzebień[1], jeden z 26 niemieckich obozów koncentracyjnych tzw. Polenlager na Górnym Śląsku założonych dla ludności polskiej przez Niemców.

Historia obozu[edytuj | edytuj kod]

Obóz powstał między 15 a 20 czerwca 1942 roku i podlegał niemieckiej agencji partii nazistowskiej pod nazwą Hauptamt Volksdeutsche Mittelstelle kierowanej przez Wernera Lorenza, a jego personel i zarząd stanowili członkowie SS. Jego komendantami byli czonkowie SS: Kratky – pierwszy komendant, Nagel – drugi komendant, Feistenauer (Fürstenauer?) – trzeci komendant, Grel (Groel?) – czwarty komendant obozu, Reinhold Banik – zastępca komendanta. Obozu pilnowali żandarmi: Paul Ast, Erich Bayer, Richard Elster, Fritz Grieger, Gustav Klose i Hermann Klose.

Obóz mieścił się w budynku seminarium duchownego przy klasztorze salezjanów w Pogrzebieniu. Wcześniej utworzono w nim na krótko obóz przejściowy dla tzw. reemigrantów niemieckich przesiedlanych z Besarabii i niemieckiej Bukowiny w ramach niemieckiej akcji kolonizacyjnej Heim ins Reich. Następnie obiekt wraz z przyległym terenem Niemcy otoczyli podwójnym rzędem drutów kolczastych wysokości około 4 metrów i utworzyli tu obóz dla ludności polskiej pod nazwą Polenlager 82. Była do niego kierowana część Polaków wysiedlanych z terenów Żywiecczyzny w ramach operacji wysiedleńczej ok. 20 tys. mieszkańców z powiatu żywieckiego na tereny Generalnego Gubernatorstwa i wprowadzeniu w ich miejsce osadników niemieckich zwanej Akcja Saybusch.

11 września 1943 roku Polenlager w Pogrzebieniu przekształcono w obóz koncentracyjny dla dzieci, tzw. Kinderlager. Był to jedyny obóz w systemie obozów Polenlager przeznaczony wyłącznie dla dzieci. Zostało w nim umieszczonych 220 małoletnich do lat 16 oraz 12 niemowląt, które zostały odebrane rodzicom wysłanym do obozów koncentracyjnych[2]. Były to w większości dzieci aresztowanych w wyniku akcji „Oderberg” jaką Niemcy przeprowadzili w Zagłębiu Dąbrowskim. Okoliczna ludność starała się pomagać uwięzionym dzieciom dostarczając im chleb. Udało się im także wykraść z obozu 4-letnią dziewczynkę – Urszulkę[2][3].

Pogrzebieński Kinderlager zlikwidowano w październiku 1943 roku w związku z potrzebą umieszczenia w tym miejscu kolejnych niemieckich osadników ze wschodu. Dzieci z obozu rozdzielono do innych obozów na Górnym Śląsku (Lyski, Gorzyce, Żory i in.). Od tego momentu obóz został podzielony, a Polacy przebywali w nim w odgrodzonej części w kaplicy klasztornej.

W Polenlagrze w Pogrzebieniu przebywała m.in. Halina Skalbmierska, działaczka PPS[4].

W 2016 r. odnaleziono listy obozowe z Polenlager 82 w Pogrzebieniu, na których znajdują się dane ponad 1,5 tys. osób. Listy te przechowuje się w archiwum Muzeum w Wodzisławiu Śląskim[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Beno Benczew. Obozy dla Polaków 1942–1945 r. – Polenlager nr 82 w Pogrzebieniu. „Almanach Prowincjonalny”. 3, 2006-05-24. Racibórz. 
  2. a b Roman Hrabar: Dzieci w Polenlagrach. Przeciwko światu przemocy. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1982. ISBN 83-216-0282-7.
  3. Zob. akta śledztwa Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce, Katowice, sygn. Ds.17/67. Protokół z przesłuchania Józefa Zyzaka
  4. Zapomniane obozy nazistowskie: Halina Skalbmierska. hm.fotohistoria.pl. [dostęp 2011-09-09].
  5. PAP: Odnaleziono dokumenty z b. obozu dla Polaków w Pogrzebieniu data dostępu = 2023-02-09. pap.pl, 4 lipca 2016. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hrabar Roman, Tokarz Z., Wilczur J. E.: Czas niewoli i czas śmierci. Martyrologia dzieci polskich w okresie okupacji hitlerowskiej. Warszawa: 1979.
  • Roman Hrabar: Niemieckie obozy dla Polaków na Śląsku w czasie II wojny światowej "Polenlager". Katowice: 1972.
  • Roman Hrabar: Skazane na zagładę. Praca niewolnicza kobiet polskich w II Rzeszy i los ich dzieci. Katowice: 1989.
  • Roman Hrabar: Przeciwko światu przemocy. Katowice: Wydawnictwo Śląsk, 1982.
  • A. Szefer: Przesiedleńcy niemieccy na Górnym Śląsku w latach 1939–1945. Katowice: 1974.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]