Ulica Oleandry w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Oleandry)
ulica Oleandry
Krowodrza
Ilustracja
Widok z południa (z Błoń).
Po lewej Dom im. Józefa Piłsudskiego, za nim schronisko młodzieżowe. Po prawej CK Rotunda i Hotel Studencki Żaczek. Perspektywę zamyka nowy budynek Biblioteki Jagiellońskiej.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

500 m

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Oleandry”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Oleandry”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Oleandry”
Ziemia50°03′38,0″N 19°55′16,3″E/50,060556 19,921194

Oleandry – ulica w Krakowie, pomiędzy al. 3 Maja i ul. W. Reymonta. Ma długość ok. 500 metrów[1].

Nazwa ulicy[edytuj | edytuj kod]

Geneza słowa „Oleandry” nie jest jasna. Jedna z hipotez wiąże nazwę z krzewami oleandrów, które rosły w szpalerze podczas wystawy w 1912 roku[2], inna wywodzi Oleandry od słowa „olędry”, którym określano zarośla nadrzeczne w pobliżu kościoła Norbertanek[2]. To jednak przypuszczenie nie ma potwierdzenia w źródłach[3]. Kolejna wiąże słowo z żartobliwym określeniem „oleandry”, którego używano wobec porastających okolicę dzisiejszej ulicy krzewów wikliny[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Okolice dzisiejszej ulicy Oleandry były wilgotne i zarośnięte, co związane było z bliską lokalizacją rzeki Rudawy (w 1912 roku przebieg Rudawy pokrywał się z obecną al. 3 Maja)[1]. Jeszcze przed wytyczeniem ulicy, w 1912 roku zorganizowano na tym terenie Wystawę Architektury i Wnętrz w Otoczeniu Ogrodowym. Wówczas został wzniesiony teatr ogródkowy „Oleandry” (albo „Pod oleandry”), nazwany tak prawdopodobnie przez Leona Wyrwicza[1]. Później, pod sam koniec swojego istnienia, zyskał nazwę „Bagatela”, przejętą potem przez teatr na rogu ulic Karmelickiej i Krupniczej[2].

Na Oleandrach, z młodzieży-członków polskich towarzystw kulturalnych i sportowych, Józef Piłsudski uformował w sierpniu 1914 r. I Kompanię Kadrową, która wymaszerowała stąd 4 sierpnia i udała się w stronę Kielc, obalając po drodze słupy graniczne w Michałowicach. Liczyła nieco ponad 140 żołnierzy i stanowiła zalążek późniejszego Wojska Polskiego, pierwszy regularny oddział polskiego wojska od czasu zakończenia powstania styczniowego[4][5][6]. Dla upamiętnienia tych wydarzeń imieniem Oleandrów nazwano jedną z warszawskich ulic[7].

Zabudowa[edytuj | edytuj kod]

W okresie międzywojennym wzniesiono tutaj kilka budynków, m.in.

Przy ulicy Oleandry 3 usytuowana jest także zachodnia, nowa część Biblioteki Jagiellońskiej z głównym wejściem do biblioteki; budynek Collegium Geologicum UJ.

W budynku Oleandry 2a miał w latach 1962-2017 siedzibę Instytut Nauk Geologicznych UJ[8]; od 2019 budynek ten zajmuje Instytutu Bliskiego i Dalekiego Wschodu UJ. Przy ulicy stoją też budynki Uniwersytetu Rolniczego i Uniwersytetu Pedagogicznego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków: PWN, 2000, s. 697.
  2. a b c Jan Adamczewski, Mała encyklopedia Krakowa, Kraków: Hurnex, 1996, s. 358.
  3. a b Elżbieta Supranowicz, Nazwy ulic Krakowa, Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1995, ISBN 83-85579-48-6, s. 115.
  4. 106. rocznica wymarszu 1. Kompanii Kadrowej z krakowskich Oleandrów [online], wojsko-polskie.pl [dostęp 2023-11-06].
  5. Telewizja Polska S.A, 109. rocznica wymarszu Pierwszej Kompanii Kadrowej Legionów [online], gdansk.tvp.pl [dostęp 2023-11-06] (pol.).
  6. 108. rocznica utworzenia Pierwszej Kompanii Kadrowej [online], dzieje.pl [dostęp 2023-11-06] (pol.).
  7. Ulica Oleandrów [online], Urząd Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy.
  8. Mariusz Kędzięrski, Michał Skiba: Historia rozwoju nauk geologicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uniwersytet Jagielloński. [dostęp 2023-11-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Adamczewski, Mała encyklopedia Krakowa, Kraków: Hurnex, 1996.
  • Encyklopedia Krakowa, Warszawa-Kraków: PWN, 2000.
  • Elżbieta Supranowicz, Nazwy ulic Krakowa, Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1995, ISBN 83-85579-48-6.