Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1936 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pływanie
4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1936
1932 1948
Miejsce

 III Rzesza
Berlin

Termin

10 sierpnia 1936 (eliminacje)
11 sierpnia 1936 (finał)

Liczba ekip

18

Liczba sportowców

74

Obiekt rozgrywek

Olympiapark Schwimmstadion Berlin

Złoty medal Złoty medal

 Japonia

Srebrny medal Srebrny medal

 Stany Zjednoczone

Brązowy medal Brązowy medal

 Węgry

Pływanie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1936
Styl dowolny
100 m mężczyźni   kobiety
400 m mężczyźni   kobiety
1500 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m mężczyźni   kobiety
Styl klasyczny
200 m mężczyźni   kobiety
Sztafeta - styl dowolny
4 × 100 m   kobiety
4 × 200 m mężczyźni  

Sztafeta 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XI Igrzysk Olimpijskich w Berlinie. Eliminacje odbyły się 10 sierpnia, a finał 11 sierpnia 1936 roku.

Tytuł mistrzów olimpijskich z 1932 roku obronili reprezentanci Japonii. Sztafeta w składzie Masanori Yusa, Shigeo Sugiura, Masaharu Taguchi, Shigeo Arai w finale czasem 8:51,5 pobiła rekord świata, wyprzedzając Amerykanów o ponad 11 sekund. Brązowy medal zdobyła sztafeta węgierska, uzyskując czas 9:12,3. W konkurencji brali udział Polacy, którzy z powodu falstartu zostali zdyskwalifikowani.

Wcześniej, w eliminacjach, Japończycy ustanowili rekord olimpijski (8:56,1).

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord Reprezentacja Czas Miejsce Data
Rekord świata  Japonia
Masanori Yusa
Shozo Makino
Sunao Ishiharada
Hiroshi Negami
8:52,2 Japonia Tokio 19 sierpnia 1935
Rekord olimpijski  Japonia
Yasuji Miyazaki (2:14,1)
Masanori Yusa (2:14,7)
Hisakichi Toyoda (2:14,8)
Takashi Yokoyama (2:14,8)
8:58,4 Stany Zjednoczone Los Angeles 9 sierpnia 1932 [1]

W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:

Data Etap konkurencji Reprezentacja Czas Rekord
10 sierpnia eliminacje  Japonia
Shigeo Arai
Shigeo Sugiura
Masanori Yusa
Masaharu Taguchi
8:56,1 OR
11 sierpnia finał  Japonia
Masanori Yusa
Shigeo Sugiura
Masaharu Taguchi
Shigeo Arai
8:51,5 WR

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Do finału zakwalifikowały się dwie najszybsze sztafety z każdego wyścigu oraz dwie reprezentacje zajęły trzecie miejsce i uzyskały najlepsze czasy.

Wyścig eliminacyjny 1[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Państwo Zawodnik Czas Uwagi
1.  Francja René Cavalero
Artem Nakache
Christian Talli
Jean Taris
9:21,7 Q
2.  Kanada Munroe Bourne
Bob Hamerton
Robert Hooper
Bob Pirie
9:40,0 Q
3.  Brazylia Aluizio Lage
Leônidas da Silva
Manoel Villar
Isaac Morais
9:42,5
4.  Filipiny Jikirum Adjaluddin
Arsad Alpad
Nils Christiansen
José Obial
9:45,8
5.  Bermudy Edmund Cooper
Leonard Spence
Dudley Spurling
John Young
10:50,5
6.  Grecja Rikhardos Brousalis
Spyridon Mavrogiorgos
Panagiotis Provatopoulos
Angelos Vlakhos
10:51,0

Wyścig eliminacyjny 2[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Państwo Zawodnik Czas Uwagi
1.  Stany Zjednoczone Ralph Gilman
Charles Hutter
Jack Medica
Paul Wolf
9:10,4 Q
2.  Węgry Oszkár Abay-Nemes
Ferenc Csik
Ödön Gróf
Árpád Lengyel
9:20,8 Q
3.  Wielka Brytania Mostyn Ffrench-Williams
Romund Gabrielsen
Bob Leivers
Norman Wainwright
9:30,8 q
4.  Dania Poul Petersen
Jørgen Jørgensen
Aage Hellstrøm
John Christensen
9:39,6
5.  Austria Herbert Hnatek
Franz Seltenheim
Edmund Pader
Günther Zobernig
10:58,4
6.  Luksemburg Norbert Franck
Pierre Hastert
Marcel Neumann
Georges Tandel
10:59,8
 Polska Kazimierz Bocheński
Helmut Barysz
Joachim Karliczek
Ilja Szrajbman
DSQ

Wyścig eliminacyjny 3[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Państwo Zawodnik Czas Uwagi
1.  Japonia Shigeo Arai
Shigeo Sugiura
Masanori Yusa
Masaharu Taguchi
8:56,1 Q, OR
2.  III Rzesza Helmuth Fischer
Hermann Heibel
Wolfgang Heimlich
Werner Plath
9:21,4 Q
3.  Szwecja Björn Borg
Sten-Olof Bolldén
Sven-Pelle Pettersson
Gunnar Werner
9:35,3 q
4.  Jugosławia Draško Vilfan
Tone Gazzari
Zmaj Defilipis
Tone Cerer
9:40,3
5.  Egipt Higazi Said
Ibrahim Fadl
Mahmoud Kadri
Saad El-Din Zaki
10:05,3

Finał[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Państwo Zawodnik Czas Uwagi
złoto  Japonia Masanori Yusa
Shigeo Sugiura
Masaharu Taguchi
Shigeo Arai
8:51,5 WR
srebro  Stany Zjednoczone Ralph Flanagan
John Macionis
Paul Wolf
Jack Medica
9:03,0
brąz  Węgry Árpád Lengyel
Oszkár Abay-Nemes
Ödön Gróf
Ferenc Csik
9:12,3
4.  Francja Artem Nakache
Christian Talli
René Cavalero
Jean Taris
9:18,2
5.  III Rzesza Werner Plath
Wolfgang Heimlich
Hermann Heibel
Helmuth Fischer
9:19,0
6.  Wielka Brytania Mostyn Ffrench-Williams
Romund Gabrielsen
Bob Leivers
Norman Wainwright
9:21,5
7.  Kanada Munroe Bourne
Bob Hamerton
Robert Hooper
Bob Pirie
9:27,5
8.  Szwecja Björn Borg
Sten-Olof Bolldén
Sven-Pelle Pettersson
Gunnar Werner
9:37,5

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Berlin 1936 – 4 × 200 m stylem dowolnym mężczyzn – wyniki. [dostęp 2016-11-05]. (ang.).