Pałubice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałubice
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

kartuski

Gmina

Sierakowice

Liczba ludności (2011)

363[2]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-340[3]

Tablice rejestracyjne

GKA

SIMC

0171210

Położenie na mapie gminy Sierakowice
Mapa konturowa gminy Sierakowice, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Pałubice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałubice”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Pałubice”
Położenie na mapie powiatu kartuskiego
Mapa konturowa powiatu kartuskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pałubice”
Ziemia54°22′26″N 17°51′54″E/54,373889 17,865000[1]

Pałubice (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Pałëbice) – wieś kaszubska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie kartuskim, w gminie Sierakowice[4][5].

Wieś przy drodze 214, położona na północno-zachodnich krańcach Pojezierza Kaszubskiego i Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, stanowi sołectwo Pałubice w którego skład wchodzą również miejscowość Migi[6]. Na wschód od Pałubic znajduje się jezioro Kamienickie.

Wieś szlachecka położona była w II połowie XVI wieku w powiecie mirachowskim województwa pomorskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pałubice, niemiecka nazwa Pallubitz, w dokumentach z XV wieku Paluwicz, dobra rycerskie w powiecie kartuskim mające w drugiej połowie XIX wieku stację pocztową i parafię katolicką w Sierakowicach, ewangelicką w Bukowin. Według spisu z 1868 r. było tu 311 mieszkańców w tym: 141 katolików i 170 ewangelików. Domów mieszkalnych 26, gruntu 3210 mórg, łącznie z jeziorem obejmującym 347 morgi.
Do dóbr Pałubice należał także folwark Migi.
Za czasów krzyżackich płaciły Pałubice 1 grzywnę czynszu, miały prawo polskie, i podlegały wójtostwu mirachowskiemu. (ob. Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins[a], VI, str. 56). W wojnie 13-letniej właściciel tutejszych dóbr walczył przeciwko zakonowi co działo się w r. 1459 (tamże 113). W 1552 r. wystawia Zygmunt August przywilej dla Pałubic. Według taryfy na symplę[b] z roku 1717 pan Maciej Pałubicki płacił podatku 8 groszy (ob. Cod. Belnensis, str. 98)[8].

Przed 1920 roku obowiązującą nazwą niemieckiej administracji dla Pałubic była Pallubitz. Od 1920 r. wieś ponownie znajdowała się w granicach Polski (powiat kartuski). Podczas okupacji niemieckiej w 1942 r. nazwa Pallubitz została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na nowo wymyśloną i bardziej niemieckąPallendorf.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Periodyk o charakterze naukowym, wydawany przez Zachodniopruskie Stowarzyszenie Historyczne (Westpreußischer Geschichtsverein). Pierwszy numer ukazał się w 1880 r, ostatni -w 1941.
  2. Według SPJ, w dawnej Polsce określenie poboru podatku w wysokości ogólnie stosowanej, np. w II połowie XVI w. — 30 gr z 1 łanu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 96625
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. (plik xlsx). Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 902 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. GUS: Przeglądanie Krajowego Rejestru Teryt. [w:] Urzędowy Rajestr Teryt [on-line]. [dostęp 2020-08-09].
  5. MAiC. Rozporządzenie z dnia 13 grudnia 2012 r.. „[w:] (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636)”. 
  6. Urząd Gminy Sierakowice: Jednostki pomocnicze gminy Sierakowice. [w:] BIP Urzędu Gminy Sierakowice [on-line]. [dostęp 2020-08-09].
  7. Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
  8. Pałubice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 834.