Parafia św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anastazego Pankiewicza w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anastazego Pankiewicza
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Łódź

Adres

ul. Błogosławionego Anastazego Pankiewicza 15
91-738 Łódź

Data powołania

20 listopada 1974

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

łódzka

Region

Łódź-Doły

Dekanat

Łódź-Stoki

Kościół parafialny

kościół pw. św. Elżbiety Węgierskiej

Proboszcz

o. Amos Smolarek OFM

Wspomnienie liturgiczne
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anastazego Pankiewicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anastazego Pankiewicza”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anastazego Pankiewicza”
Ziemia51°47′13,1″N 19°28′50,3″E/51,786972 19,480639
Strona internetowa

Parafia św. Elżbiety Węgierskiej i bł. Anastazego Pankiewicza w Łodzi – rzymskokatolicka parafia w dekanacie Łódź-Stoki archidiecezji łódzkiej. Leży w północno-wschodniej części miasta, z siedzibą przy ulicy Błogosławionego Anastazego Pankiewicza 15 (do 14 marca 2007 przy ul. Spornej 71/73, kiedy to na wniosek proboszcza, o. Metodego Kornackiego, potwierdzony wolą parafian w postaci ponad 500 podpisów, Rada Miasta Łodzi zmieniła nazwę odcinka ulicy Spornej, przy którym znajduje się kościół i klasztor na nazwę obecną, upamiętniająca pierwszego łódzkiego męczennika).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Parafia erygowana 20 listopada 1974 przez biskupa Józefa Rozwadowskiego[1]. Przy kościele znajduje się klasztor Ojców Bernardynów oraz prowadzone przez nich katolickie liceum ogólnokształcące i gimnazjum.

Kościół parafialny[edytuj | edytuj kod]

Budowę kościoła rozpoczęto w 1932, z inicjatywy o. Anastazego Pankiewicza OFM[2]. Autorem modernistycznego projektu kościoła był architekt Wiesław Lisowski[2]. Świątynię poświęcił 30 października 1932 biskup Wincenty Tymieniecki[2].

Podczas II wojny światowej Niemcy ze świątyni zrobili magazyn i stajnię dla koni, dlatego też w 1945 kościół został poświęcony po raz drugi.

Grupy parafialne[edytuj | edytuj kod]

Akcja Katolicka, asysta, Baldachimiarze, Caritas, Duszpasterstwo Rodzin, Franciszkański Zakon Świeckich, Grupa Modlitwy Ojca Pio, ministranci, Oaza Żywego Kościoła, Ruch Kultury Chrześcijańskiej Odrodzenie, Rycerstwo Niepokalanej, Żywy Różaniec

Zasięg parafii[edytuj | edytuj kod]

Do parafii należą wierni z Łodzi mieszkający przy ulicach: Boya Żeleńskiego, Brackiej (numery nieparzyste 25-55), Mieczysława Brauna, Brzeskiej, Chryzantem, Czeremoskiej, Wojciecha Głowackiego, Harcerskiej, Karola Libelta, Łomnickiej, Tadeusza Mostowskiego 1, Nowopolskiej, Oblęgorskiej, Obrońców Westerplatte (numery 6 a i 7), Organizacji WIN (numery nieparzyste 27-81), Oświatowej, Błogosławionego Anastazego Pankiewicza, Emilii Plater (numery nieparzyste 1-15/19), Popularnej, Produkcyjnej, Przemysłowej (numery 1-28), Reja, Setnej, Smutnej (numery parzyste), Spornej (72-78 i 79-89), Starosikawskiej, Stanisława Staszica, Strykowskiej (numery 20-47), Majora Henryka Sucharskiego, ks. Piotra Ściegiennego, Widok (numery parzyste), Wojska Polskiego (numery parzyste 82-188 i nieparzyste 81-185), Zmiennej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marek Budziarek: Świątynie Łodzi. Łódź: Wydawnictwo Piątek Trzynastego, 2005, s. 38. ISBN 83-7415-078-5.
  2. a b c Marek Budziarek: Świątynie Łodzi. Łódź: Wydawnictwo Piątek Trzynastego, 2005, s. 37. ISBN 83-7415-078-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]