Parafia Ducha Świętego w Poznaniu
52°24′26″N 17°01′16″E/52,407222 17,021111 Wnętrze kościoła parafialnego (przed przebudową prezbiterium w roku 2011) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Jaromira 1 |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny | |
| Filie |
Kaplica pw. Krzyża Świętego w Domu Księży Emerytów |
| Proboszcz |
ks. Mieczysław Urbaniak |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne | |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
| 52°24′26″N 17°01′16″E/52,407222 17,021111
| |
| Strona internetowa | |
Parafia rzymskokatolicka pw. Ducha Świętego w Poznaniu – rzymskokatolicka parafia w dekanacie Poznań – Nowe Miasto obejmująca terytorialnie osiedle Antoninek.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsi mieszkańcy Antoninka osiedlili się po I wojnie światowej. To z ich inicjatywy podjęto starania o budowę nowego kościoła zlokalizowanego nieopodal stacji kolejowej Poznań-Antoninek. W tym czasie opiekę duszpasterską sprawowali księża z parafii św. Marcina w Swarzędzu. Nabożeństwa sprawowane były w miejscowej szkole podstawowej. 4 czerwca 1938 roku została erygowana parafia pod wezwaniem Ducha Świętego. Pierwszym proboszczem został ks. Jan Pietrzak. Parafianie wraz z duszpasterzem podjęli dzieło budowy kościoła na działce przy ul. Jaromira. Kamień węgielny został wmurowany w maju 1939 roku przez bp. Walentego Dymka. Prace budowlane przerwał wybuch II wojny światowej. W 1941 roku władze hitlerowskie nakazały wysadzenie nieukończonej budowli. W tym czasie mieszkańcy Antoninka mogli uczestniczyć w Mszy świętej jedynie w kościele św. Wojciecha w Poznaniu.
Po zakończeniu wojny nowym proboszczem został ks. Tadeusz Kowalski. Przy ul. Browarnej postawiono barak, w którym zaaranżowano tymczasową kaplice. W 1948 podjęto budowę domu parafialnego, która decyzją władz komunistycznych musiała zostać przerwana. W tym samym okresie nieustannie podejmowano wysiłki uzyskania zgody na ponowne rozpoczęcie budowy kościoła parafialnego. W 1950 roku urząd proboszcza objął ks. Florian Deresiński. W 1956 roku otrzymał pozwolenie na budowę probostwa.
W 1971 roku proboszczem został minowany ks. Stanisław Szymkowiak. Po dwóch latach uzyskał długo oczekiwaną zgodę na postawienie kościoła. Autorem projektu był Aleksander Holas. Prace budowlane rozpoczęto w 1974 roku i trwały zaledwie dwa lata. W budowę świątyni licznie zaangażowali się mieszkańcy. W 1975 roku został wmurowany kamień węgielny. 31 października 1976 roku ks. abp Antoni Baraniak poświęcił nowy kościół.
W kolejnych latach sukcesywnie doposażano wnętrze kościoła. W 1980 roku na terenie parafii otwarto Dom Księży Emerytów. W 1998 roku dokonano poświęcenia nowego ołtarza wraz z lektorium. W 2002 roku część parafii położona na północ od ul. Warszawskiej została przyłączona do nowo powstałej parafii Matki Bożej Różańcowej w Zielińcu. Rok później w stan spoczynku przeszedł dotychczasowy proboszcz ks. Szymkowiak. Nowym proboszczem został ks. Stanisław Walewicz, który pełnił posługę w parafii do 2008 roku. Od grudnia 2008 do czerwca 2009 proboszczem parafii był ks. Dariusz Kmieciak.
Współczesność[edytuj | edytuj kod]
Parafia administracyjnie przynależy do dekanatu Poznań-Nowe Miasto. Terytorialnie obejmuje mieszkańców dzielnicy Antoninek. Od 2009 roku urząd proboszcza pełni ks. Mieczysław Urbaniak.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- cmentarz przy ulicy Leśnej w Poznaniu, parafialny