Pawieł Lisicyan
| Imię i nazwisko |
Pawieł Gierasimowicz Lisicyan |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Pawieł Gierasimowicz Lisicyan, ros. Павел Герасимович Лисициан, orm. Պավել Գերասիմի Լիսիցյան (ur. 24 października?/6 listopada 1911 we Władykaukazie[1][2][3], zm. 6 lipca 2004 w Moskwie[3]) – radziecki śpiewak operowy pochodzenia ormiańskiego, baryton.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jako dziecko śpiewał w chórze cerkiewnym i uczył się gry na wiolonczeli, później wyjechał do Leningradu, gdzie początkowo pracował jako robotnik w fabryce[2]. W latach 1932–1933 odbył w Leningradzie studia wokalne i w 1935 roku debiutował jako śpiewak w tamtejszym Państwowym Teatrze Opery i Baletu, z którym związany był do 1937 roku[1][2]. Od 1937 do 1940 roku był członkiem zespołu opery w Erywaniu[1][2]. W latach 1940–1966 był solistą Teatru Bolszoj w Moskwie[1]. Gościnnie występował na scenach europejskich, a także w Indiach i Japonii[1]. W 1960 roku rolą Amonasra w Aidzie Giuseppe Verdiego debiutował na scenie nowojorskiej Metropolitan Opera[1][2][3]. Od 1967 do 1973 roku był wykładowcą konserwatorium w Erywaniu[1].
Do jego popisowych ról należały Amonasro w Aidzie, Escamillo w Carmen, Janusz w Halce i partia tytułowa w Eugeniuszu Onieginie[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2143. ISBN 0-02-865529-X.
- ↑ a b c d e f Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 259. ISBN 83-224-0334-8.
- ↑ a b c d The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 284–285. ISBN 978-0-19-533765-5.